Το τηλεφώνημα που περίμενα εδώ και μερικές μέρες από τον …"συντονιστή" έγινε τελικά το μεσημέρι της Τρίτης. Το ραντεβού κλείστηκε για το πρωί της μεθεπομένης. Την Τετάρτη ήρθε και η επιβεβαίωση από τους "καθ' ύλην αρμοδίους". "Στον 2ο όροφο", μου είπαν, "όπου έχετε ξανάρθει". Και "στις 9:30' η ώρα". Τίποτα άλλο.
Ξεκινήσαμε λοιπόν πριν φέξει καλά καλά για να 'μαι στην ώρα μου. Πριν την 9η ήμασταν ήδη στο ισόγειο. Προλαβαίναμε για ένα καφέ. Ηρεμήσαμε λίγο, μιλήσαμε, χωρίσαμε. Ήταν ώρα να συναντήσω την κα Αναστασία.
"Περιμένετε λίγο στο σαλονάκι" μου είπε. Περίμενα. Ο υπεύθυνος ήρθε, οι παρατρεχάμενοι το ίδιο, τα άλλα ραντεβού επίσης.
Φώναξαν το όνομα μου.
_"Δεν έχουμε στο φάκελό μας ορισμένες από τις ενδείξεις που χρειάζονται. Έχετε εσείς αυτές τις τιμές σε κάποιο αρχείο σας; Θέλουμε να είναι πρόσφατες"
_"Πιθανόν. Να τηλεφωνήσω στον αρμόδιο στη Καβάλα και θα μάθω.
Γιατί δεν μου είπατε να φέρω μαζί μου ό,τι πρέπει;"
Τα τηλεφωνήματα γίνονται, τα ζητούμενα υπάρχουν, fax αποστέλλονται. Επανειλημμένα, γιατί το ένα μηχάνημα δεν τυπώνει καλά, το άλλο έχει πρόβλημα κλπ κλπ. Στο ενδιάμεσο, με την προοπτική ότι τελειώνουμε σε λίγο, μου παίρνουν και την "συνέντευξη".
Αλλά από τα τηλεφωνήματα διευκρινίζεται ότι μας λείπει ακόμα κάτι.
_"Δεν γίνεται χωρίς αυτό; Ας ολοκληρώσουμε τα λοιπά και σας στέλνω αυτό το κάτι την Δευτέρα. Να μη ξανάρχομαι για ένα χαρτί!!"
_"Δεν γίνεται. Νομικό πρόβλημα (και όχι μόνο). Άλλωστε θα ξανάρθετε 3 φορές"
Μου το εξήγησαν, το κατάλαβα.
_"Πως μπορώ να έχω αυτό που ζητάτε; Από πού μπορώ να το βρω και να σας το προσκομίσω. Κάποια πρόταση;"
_"Δεν επιτρέπεται να προτείνουμε. Είναι δύσκολη η θέση μας. Μπορείτε όμως να ρωτήσετε στο Ισόγειο"
Το Ισόγειο είναι ακόμα γεμάτο, πλημμυρισμένο κόσμο. Μια από τις υπαλλήλους εξυπηρετεί καταστάσεις σαν την δική μου. Τελειώνω μαζί της γρήγορα και με το άλλο γραφείο στο οποίο με στέλνει και με το τρίτο.
_"Πότε θα το έχω;"
_"Δευτέρα με Τρίτη"
Τηλεφωνώ στον 2ο για να ενημερώσω την κα Αναστασία.
_"Εντάξει. Όταν θα τα 'χουμε στα χέρια μας θα σας καλέσουμε. Να ξέρετε όμως ότι η Τρίτη είναι η τελευταία εργάσιμη για μας εδώ".
Κλείνω. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Απ' ό,τι φαίνεται η "περιπέτεια" συνεχίζεται.
Ξεκινήσαμε λοιπόν πριν φέξει καλά καλά για να 'μαι στην ώρα μου. Πριν την 9η ήμασταν ήδη στο ισόγειο. Προλαβαίναμε για ένα καφέ. Ηρεμήσαμε λίγο, μιλήσαμε, χωρίσαμε. Ήταν ώρα να συναντήσω την κα Αναστασία.
"Περιμένετε λίγο στο σαλονάκι" μου είπε. Περίμενα. Ο υπεύθυνος ήρθε, οι παρατρεχάμενοι το ίδιο, τα άλλα ραντεβού επίσης.
Φώναξαν το όνομα μου.
_"Δεν έχουμε στο φάκελό μας ορισμένες από τις ενδείξεις που χρειάζονται. Έχετε εσείς αυτές τις τιμές σε κάποιο αρχείο σας; Θέλουμε να είναι πρόσφατες"
_"Πιθανόν. Να τηλεφωνήσω στον αρμόδιο στη Καβάλα και θα μάθω.
Γιατί δεν μου είπατε να φέρω μαζί μου ό,τι πρέπει;"
Τα τηλεφωνήματα γίνονται, τα ζητούμενα υπάρχουν, fax αποστέλλονται. Επανειλημμένα, γιατί το ένα μηχάνημα δεν τυπώνει καλά, το άλλο έχει πρόβλημα κλπ κλπ. Στο ενδιάμεσο, με την προοπτική ότι τελειώνουμε σε λίγο, μου παίρνουν και την "συνέντευξη".
Αλλά από τα τηλεφωνήματα διευκρινίζεται ότι μας λείπει ακόμα κάτι.
_"Δεν γίνεται χωρίς αυτό; Ας ολοκληρώσουμε τα λοιπά και σας στέλνω αυτό το κάτι την Δευτέρα. Να μη ξανάρχομαι για ένα χαρτί!!"
_"Δεν γίνεται. Νομικό πρόβλημα (και όχι μόνο). Άλλωστε θα ξανάρθετε 3 φορές"
Μου το εξήγησαν, το κατάλαβα.
_"Πως μπορώ να έχω αυτό που ζητάτε; Από πού μπορώ να το βρω και να σας το προσκομίσω. Κάποια πρόταση;"
_"Δεν επιτρέπεται να προτείνουμε. Είναι δύσκολη η θέση μας. Μπορείτε όμως να ρωτήσετε στο Ισόγειο"
Το Ισόγειο είναι ακόμα γεμάτο, πλημμυρισμένο κόσμο. Μια από τις υπαλλήλους εξυπηρετεί καταστάσεις σαν την δική μου. Τελειώνω μαζί της γρήγορα και με το άλλο γραφείο στο οποίο με στέλνει και με το τρίτο.
_"Πότε θα το έχω;"
_"Δευτέρα με Τρίτη"
Τηλεφωνώ στον 2ο για να ενημερώσω την κα Αναστασία.
_"Εντάξει. Όταν θα τα 'χουμε στα χέρια μας θα σας καλέσουμε. Να ξέρετε όμως ότι η Τρίτη είναι η τελευταία εργάσιμη για μας εδώ".
Κλείνω. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Απ' ό,τι φαίνεται η "περιπέτεια" συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου