Εξοδος Νο 7

Η σημερινή είναι σημαδιακή μέρα για μας και δεν θέλαμε να την περάσουμε ...βουβά. Αν και ήμασταν ακόμα στην ανάρρωση το αποφασίσαμε. Ξεκινήσαμε από χτες, μεσημεράκι Κυριακής, για Θεσ/νίκη. Η κατάλληλη ώρα μας βρήκε στα Λαδάδικα έξω απ' του Κρικέλα. Το είχα σταμπάρει το μαγαζί από παλιά και τώρα ήταν ευκαιρία να το … ελέγξουμε. Τι φάγαμε; Αγριόχοιρο και (τα φημισμένα του) κεφτεδάκια. Υπήρχε ωραία ατμόσφαιρα, η ποιότητα ήταν εμφανής και οι γεύσεις δεν μας απογοήτευσαν. Όχι όμως και το μενού που μου φάνηκε φτωχό. Περίμενα κάτι παραπάνω. Στα θετικά η έλλειψη καπνού και καπνιστών.
Καθώς είχαμε ήδη συνεννοηθεί για τις επόμενες κινήσεις, ξεκινήσαμε για το Cosmos. Βρήκαμε τους δικούς μας να μας περιμένουν και περάσαμε ένα πολύ ωραίο απόγευμα σε μια καθαρή καφετέρια που κάνει υπέροχο καπουτσίνο, στο πάνω όροφο. Συνεχίσαμε στο σπίτι τους αφού ταλαιπωρηθήκαμε κάπως στη προσπάθεια να βρούμε χώρο για παρκάρισμα. Χαρήκαμε την παρέα τους, ανανεώσαμε τους δεσμούς μας, μιλήσαμε, μιλήσαμε και, όταν ήρθε η ώρα, αναχωρήσαμε για το δεύτερο σκέλος του προγράμματός μας που έτσι κι αλλιώς ήταν πολύ ελαστικό.
Πήραμε λοιπόν το δρόμο για Σέρρες και πριν το ποτάμι στρίψαμε για Λιθότοπο και Κερκίνη. Η λίμνη "μας" κρυβόταν στη σκοτεινιά της βραδιάς και δεν μπορέσαμε να την ευχαριστηθούμε. Το στέκι μας ήταν εκεί. Το κατάλυμα μας περίμενε. Μιλήσαμε με τον "δικό" μας Γιάννη, κάναμε μια βόλτα στο παγωμένο χωριό και αποσυρθήκαμε στο δωμάτιό μας.
Σαν ξυπνήσαμε σήμερα χαρήκαμε τον χειμωνιάτικο ήλιο, επισκεφτήκαμε το λιμανάκι και οδηγήσαμε αργά προς το φράγμα για να χαρούμε τις εικόνες των πουλιών, της φύσης και της ηρεμίας αυτού του τόπου που τόσο πολύ έχουμε αγαπήσει.
Στην επιστροφή ακολουθώντας την γνωστή διαδρομή, περάσαμε έξω από Σέρρες και συνεχίσαμε για Δράμα. Τελειώσαμε με ένα ονειρεμένο γεύμα στα νερά της Αγ. Βαρβάρας με ανατολίτικες γεύσεις και καλομαγειρεμένο (χωρίς υπερβολές, χωρίς καπνούς και με πολύ καλύτερες τιμές) σπιτικό φαγητό.