Σε αναμονή

Το κόκκινο έσπασε την ηρεμία μας (και τις όποιες ελπίδες μου).
Συναγερμός.
Μια πρόχειρη ανακεφαλαίωση, επιστροφή στα manuals και κατευθείαν στο τηλέφωνο.
Έφτασε η ώρα για το επόμενο βήμα;
Όχι.
Οι διευκρινήσεις που δόθηκαν δεν αφήνουν περιθώρια.
(Μόνο μια πικρή γεύση)
Λάθος ο συναγερμός.
Η τελευταία υπογραφή δεν έχει μπει.
Και είναι απαραίτητη.

Μονάδες Μεσογειακής Αναιμίας

Δεν έχει μια βδομάδα που σημείωνα πως «στη μονάδα μεσογειακής Αναιμίας του Νοσοκομείου (Καβάλας), εδώ και τουλάχιστον 2 χρόνια, δεν υπάρχει γιατρός. Η πλήρωση της μοναδικής ιατρικής θέσης του τμήματος (εξυπηρετεί γύρω στα 14 άτομα) κατά δήλωση των υπευθύνων: «κατέστη άγονη την πρώτη φορά και θα επανακριθεί άμεσα».
Δεν ξέρω πότε είναι το «άμεσα» (αυτή η απάντηση δόθηκε αρχές Απριλίου) αλλά φανταζόμουν και περίμενα ότι θα δοθεί λύση τελικά, ότι θα ξεπεραστούν οι όποιες δυσκολίες και εκκρεμότητες, ότι είναι θέμα ημερών, έστω μηνών.
Και όμως!! Σήμερα διαβάζω πως ο υφυπουργός Υγείας δήλωσε στις 30 Μαΐου (προχτές) στο Κοινοβούλιο ότι «λειτουργούν άψογα» οι Μονάδες Μεσογειακής Αναιμίας (ΜΜΑ) «και με το απαραίτητο προσωπικό, έτσι ώστε να μην είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχει καθόλου, μα καθόλου, λίστα αναμονής. Αν υπάρχει κάποια καθυστέρηση, που καμιά φορά μπορεί να καταγράφεται, οφείλεται και μόνο στην έλλειψη προμήθειας αίματος και όχι στην έλλειψη προσωπικού».
Δεν ξέρω πώς να το σχολιάσω αυτό.
Ίσως αν το πρόβλημα ήταν μόνο στη ΜΜΑ της Καβάλας να το θεωρούσα …«λεπτομέρεια».
Σύμφωνα όμως με συνέντευξη Τύπου που έδωσε η Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας στις 13 Μαΐου, αυτό συμβαίνει και στις ΜΜΑ των νοσοκομείων Άρτας και Αγρινίου. Στην ίδια συνέντευξη μάλιστα είχαν αναφερθεί και οι άλλες ελλείψεις στις 38 ΜΜΑ (εκ των οποίων οι 8 στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη) σε γιατρούς, νοσηλευτές και χώρους.