Εργαλεία

Σήμερα σκεφτόμουν τα εργαλεία που 'χω μαζεμένα στη ντουλάπα. Έξω στο μπαλκόνι.
Όταν μπήκα στο σπίτι έκανα μια αλουμινένια κατά πως την ήθελα για να τα βάζω εκεί. Μ' αρέσει να δουλεύω με τα χέρια. Και το 'χα απωθημένο. Αγόραζα λοιπόν ό,τι νόμιζα ότι θα χρειαστώ και μάζεψα και βίδες και παξιμάδια και καρφιά και κολάρα και τρυπάνια και κατσαβίδια και πλάνη και εργαλειοθήκες και Μπλακεντντέκερ κλπ κλπ. Και τώρα μένουν εκεί να σκονίζονται και να φθείρονται, μέσα στην αλουμινένια τους ντουλάπα. Όλα πλην ελαχίστων. Τα δουλεύω ακόμα, αλλά πόσο συχνά; Κι αξίζει να τα 'χεις για μια φορά στις τόσες;
Έτσι φοβάμαι ότι μένουν και τα εργαλεία που μου χάρισαν, που με εμπιστεύθηκαν. Ο αναμεταδότης σκονίζεται σε μια άκρη, η πυξίδα είναι εκεί και την ελέγχω αλλά δεν διαβάζω το μάνουαλ όσο συχνά θα 'πρεπε. Το μαχαίρι υποψιάζομαι ότι έχει στομώσει. Και τα άλλα;
Μένουν εκεί να σκονίζονται και να φθείρονται. Όλα πλην ελαχίστων. Τα δουλεύω ακόμα. Αλλά πόσο συχνά;
Και αυτά είναι δάνειο!!

Καλό μήνα

Με τριγύριζε από την Κυριακή (για να μη πω από πιο μπροστά). Την Δευτέρα έκανα το καθιερωμένο servis και περίμενα να πάνε καλύτερα τα πράγματα. Παρ' όλα αυτά, την Τρίτη ξεκίνησα και τις συνηθισμένες αντιβιώσεις.
Κι όμως!! Την Τετάρτη είχαμε …επιδείνωση με κάτι λιγότερο από 39.
Έτσι την επομένη επισκέφτηκα την ειδικό. Μ' έστειλε για ακτινογραφίες και αργότερα στο φαρμακείο για τριπλή αντιβίωση που περιλάμβανε ενέσεις. "Βρογχοπνευμονία μου φαίνεται. Αλλιώς θα πας στο Νοσοκομείο", μου είπε.
Να 'μαι λοιπόν από χτες, 1η Απριλίου, με μια σακούλα φάρμακα, με βήχα που γδέρνει τον λαιμό μου και με εξουθενώνει και αυστηρές οδηγίες "εγκλεισμού" μέχρι την άλλη Τετάρτη οπότε και θα με ξαναδούν.