Το Picasso συμπλήρωσε 11 χρόνια ζωής στα χέρια μου. Και τα έβγαλε σαν παλικάρι. Δεν έχω κανένα παράπονο. Τα πήγαμε πολύ καλά οι δυο μας. Μόνο αγκάθι στη σχέση μας η κατανάλωση. Τα 1600 cc με 90 (μόνον) άλογα, είναι ασύμφορα. Για μένα τουλάχιστον. Ιδίως με αυτή την τιμή της βενζίνης. Ιδίως στην συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία.
Από καιρό λοιπόν ζητούσα να το δώσω. Από πολύ καιρό.
Τις προηγούμενες μέρες τα βρήκαμε με κάποιον υποψήφιο αγοραστή. Το είδε, το πήγε για έλεγχο, το οδήγησε. Συμφωνήσαμε και στη τιμή. Δώσαμε λοιπόν ραντεβού χτες (Δευτεριάτικα) στη Νομαρχία για την μεταβίβαση.
Κι …εδώ αρχίζει το πανηγύρι:
Δ/νση Συγκοινωνιών
(Στάση 1η):
_Για να κάνουμε μια μεταβίβαση (για Ε.Ι.Χ); _Στο γραφείο 6 ή 7
(Στάση 2η - γρ.6):
_Θα χρειαστεί παράβολο. _Είναι "χαρακτηρισμένο" _ Α! τότε ρωτήστε στο γρ. 5
(Στάση 3η - γρ.5)
_ Μας έστειλαν σε σας. _Θέλω τις πινακίδες και την άδεια.
(Στάση 4η - γρ.5):
Φέρνουμε την άδεια, βγάζουμε και φέρνουμε και τις πινακίδες. _Ζητήστε και το φάκελο του οχήματος από το γρ. 1(αρχείο)
(Στάση 5η - γρ.1):
Ζητάμε και παίρνουμε τον φάκελο.
(Στάση 6η - γρ.5):
_Ορίστε και ο φάκελος.
Περιμένουμε και παίρνουμε μία βεβαίωση για το τελωνείο και μας στέλνουν για υπογραφή στο Πρωτόκολλο.
(Στάση 7η - Πρωτόκολλο):
Παίρνουμε αρ. Πρωτοκόλλου και επιστρέφουμε στο γρ.5
(Στάση 8η - γρ.5):
_Δώστε δίπλα παρακαλώ για υπογραφή από τον Προϊστάμενο στο γρ. 4
(Στάση 9η - γρ.4):
_Εντάξει. Δώστε το πίσω. Αφήστε εδώ τον φάκελο.
(Στάση 10η - γρ.5)
_ Θα δώστε αυτή την βεβαίωση στο τελωνείο και θα πάρετε από 'κει ένα άλλο έγγραφο. Δεν νομίζω ότι θα τελειώσετε σήμερα. Όταν πάρετε το έγγραφο θα το φέρετε μαζί με κάποια παράβολα από την τράπεζα Πειραιώς, το χαρτί του ΚΤΕΟ κλπ. Θα τα πούμε καλύτερα τότε για να μην σας μπερδεύω από τώρα.
Τελωνείο:
_Φέρατε την άδεια κυκλοφορίας; Όχι; Ανάποδα τα κάνατε. Πρώτα έπρεπε να είχατε έρθει εδώ. Θέλουμε την άδεια για να ταυτοποιήσουμε το αυτοκίνητο. Όχι, δεν θα τελειώσουμε σήμερα. Το έγγραφο που ζητάτε θα έρθει από Αθήνα.
Εδώ κάπου ο υποψήφιος αγοραστής αναχωρεί. Συμφωνούμε να ξαναμιλήσουμε όταν διευθετηθεί το θέμα. Εγώ έχω μείνει με ένα αυτοκίνητο που δεν έχει πια ούτε άδεια ούτε πινακίδες.
Και το "πανηγύρι" συνεχίζεται:
Νομαρχία (2ο ημίχρονο):
Ζητάω φωτοαντίγραφο από την άδεια κυκλοφορίας. Μου λένε να βρω τον φάκελο κι ο ένας με στέλνει στον άλλο. Ψάχνω, κατά σειρά, σε προϊστάμενο, Πρωτόκολλο, Αρχείο. Ήταν στο γραφείο 1. Τον πάω στο γραφείο 5. Μου βγάζουν μια φωτοτυπία της άδειας και με στέλνουν για επικύρωση στον προϊστάμενο.
Τελωνείο (2ο ημίχρονο):
Πηγαίνω την επικυρωμένη φωτοτυπία της άδειας και το αυτοκίνητο. Η υπάλληλος ελέγχει και επαληθεύει τον αριθμό πλαισίου και το βεβαιώνει αυτό επί της φωτοτυπίας. Η προϊσταμένη ετοιμάζει μια αίτηση στο όνομά μου προς το Τελωνείο Πειραιά επί της οποίας πρέπει να επισυνάψω α) την φωτοτυπία της αδείας με την δική τους βεβαίωση για τον αρ. πλαισίου, β) την βεβαίωση που μου έδωσαν από την δ/νση Συγκοινωνιών και γ) την απόδειξη καταβολής τελών κυκλοφορίας.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα στείλω, εγώ προσωπικά(;!!) στο Τελωνείο Πειραιά. Η απάντησή του θα 'ναι αυτό το έγγραφο που θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε στην μεταβίβαση και να ολοκληρώσουμε την αγοραπωλησία.
Είναι πλέον 12 το μεσημέρι. Ανεβαίνω στο σπίτι για να βρω την απόδειξη από τα τέλη κυκλοφορίας και αφήνω το αμάξι στην πυλωτή. Κατεβαίνω στο κέντρο, βγάζω φωτοτυπίες απ' όλα (τώρα πια φυσάω και το γιαούρτι) και καταλήγω στο Ταχυδρομείο. Όταν έρχεται η σειρά μου στέλνω το γράμμα μου Express και συστημένο.
Τι μένει; …αναμονή.
Σημερινή εξέλιξη το πριν από λίγο τηλεφώνημα του "πελάτη" μου που με πήρε για να με ρωτήσει τι έγινε και να επαναβεβαιώσει το ενδιαφέρον του.
Καλό αυτό.
