Ε, λοιπόν όχι. Δεν θα μιλήσω για
εκλογές αυτή την μέρα. Μπορεί αυτές, οι συγκεκριμένες, να είναι σημαντικές,
μοναδικές, ιστορικές, καθοριστικές ή δεν ξέρω ‘γω τι, αλλά φτάνει. Άλλωστε
υπάρχουν πολύ πιο ειδικοί και πιο αρμόδιοι για να εξετάσουν, να αναλύσουν, να
μεταφράσουν και να αποκωδικοποιήσουν και το αποτέλεσμα και το μήνυμα και τις μελλοντικές
συνέπειες και εξελίξεις. Αρκετά λοιπόν.
Εγώ θα μιλήσω για αυτήν την ημέρα
την ίδια. Για την 25η Μαΐου. Την
οποίας η «ιστορία» είναι ήδη αξιόλογη.
Πρώτα απ’ όλα είναι Διεθνής Ημέρα Εξαφανισμένων Παιδιών.
Καθιερώθηκε το 1983 (πρώτα σαν Εθνική
Ημέρα Εξαφανισμένων Παιδιών στις ΗΠΑ).
Κατά δεύτερον είναι Εθνική
εορτή και της Αργεντινής (η επανάσταση της 25ης Μαΐου 1810, οδήγησε στην
ανεξαρτησία της από την Ισπανία) και της Ιορδανίας (για την ανεξαρτησία της από
τη Μεγ. Βρετανία το 1946).
Κυρίως όμως έχει μείνει στην ιστορία και είναι γνωστή γιατί σαν
σήμερα, το 1957, η μέχρι τότε επιτυχία της ΕΚΑΧ (Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα), οδήγησε
τα έξι (6) κράτη/μέλη της στη διεύρυνση της συνεργασίας τους και στην υπογραφή της
Συνθήκη της Ρώμης. Με αυτήν εγκαθιδρύονται δύο νέοι θεσμοί: Η Ευρωπαϊκή
Κοινότητα Ατομικής Ενεργείας (ΕΚΑΕ), που θέτει υπό κοινή διεύθυνση την ειρηνική
χρήση της ατομικής ενέργειας στο πρότυπο της ΕΚΑΧ και στην πιο προωθημένη
Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Κοινή
Αγορά), που αποτελεί την πρώτη μορφή τελωνειακής ένωσης μεταξύ των «6» και
βασίζεται σε «τέσσερις ελευθερίες» (ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών,
κεφαλαίων και ανθρώπων). Οι τρεις «Κοινότητες» συγχωνεύτηκαν το 1965 στην
Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η οποία από το 1993 ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση.