Δεν
θέλω να “ταράζονται τα νερά”. Δύσκολα
μαθαίνω πια κι αν μάθω κάτι, το να ξεφύγω
από την πεπατημένη και να περάσω σε
αχαρτογράφητη περιοχή, με αγχώνει. Είδα
κι έπαθα να προσαρμοστώ στα Windows 8. Το
να κάνω το βήμα και να περάσω στα 10ρια
μου φαινόταν βουνό. Η ένδειξη ότι τα w10
είναι έτοιμα και μπορώ να τα κατεβάσω
εμφανιζόταν συχνά πυκνά στην επιφάνεια
εργασίας μου και συνέχεια την διέγραφα.
Δεν απέκλεια το να προχωρήσω. Kάποτε
θα το έκανα. Όταν θα ήμουν “έτοιμος”.
Όταν θα έπρεπε ή όταν θα αναγκαζόμουν.
Αλλά
σήμερα, ή αυτά βαρέθηκαν κι ανέλαβαν
την πρωτοβουλία ή εγώ έκανα κάποιο
“λάθος” ή κάτι άλλο συνέβη. Δεν ξέρω.
Ξέρω ότι ξαφνικά τα Windows
10 άρχισαν να “κατεβαίνουν” στο κομπιούτερ
μου και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο
από το να παρακολουθώ την χρονοβόρα
πρόοδο και τις επανεκκινήσεις που
γινόταν αυτόματα. Έφυγα. Δεν άντεχα την
αναμονή. Όταν γύρισα ύστερα από ώρες,
είχε τελειώσει (επιτέλους) η όλη διαδικασία
κι ένα μήνυμα σε μπλε οθόνη σημείωνε: “όλα τα αρχεία σας βρίσκονται
ακριβώς εκεί που τα αφήσατε”.Ήταν; Ναι, ήταν! Και τα αρχεία και οι ρυθμίσεις μου και η εμφάνιση της αρχικής οθόνης. Και ό,τι μπόρεσα να ελέγξω. Σχεδόν αναρωτήθηκα: τι άλλαξε τελικά;
Ελπίζω να μη έχω κάποια άσχημη έκπληξη τις προσεχείς ημέρες.
