Η υπόθεση ξεκινά τον Μάιο. Όταν μετά από πολύ σκέψη και δισταγμούς αποφάσισα να διακόψω το συμβόλαιο του κινητού μου με την Κοσμοτέ (πλήρωνα 36 περίπου ευρώ κάθε μήνα) και να το μετατρέψω σε Καρτοκινητό. Με τους υπολογισμούς μου θα έκανα γρήγορα απόσβεση του “πέναλτι” που θα μου έβαζαν μια και θα 'πρεπε να αποπληρώσω την επιδότηση.
Στις
28/6, αντί να μου έρθει κάποιος εκκαθαριστικός
ή τελικός λογαριασμός, έλαβα ένα sms
με το εξής περιεχόμενο: “ΜΟΛΙΣ ΠΗΡΕΣ
ΔΩΡΕΑΝ 200' ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΤΥΑ ΚΑΙ 1GB
ΓΙΑ 30 ΗΜΕΡΕΣ. ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΩΡΟ ΘΕΛΟΥΜΕ
ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ
ΤΗΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΡΤΟΚΙΝΗΤΟ
ΕΞΑΙΤΙΑΣΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΜΕ”.
Καλό,
ε; Αυτό σκέφτηκα κι εγώ.
Και
με το “χρέος” τι γίνεται; Θα περιμένω.
Τι άλλο να κάνω;
Και
περνάει ο καιρός και φτάνουμε στο σήμερα
και “χτυπάει” το τηλέφωνο με κλήση από
κάποιο νούμερο των Αθηνών και μια
γυναικεία φωνή με ενημερώνει πως
αντιπροσωπεύει κάποια δικηγορική
εταιρεία, πως το τηλεφώνημα αφορά μια
οφειλή μου προς την Cosmote και
με ρωτά αν έχω την πρόθεση να την πληρώσω!
Σοκ!
Τι
θα πει “έχετε την πρόθεση να την
πληρώσετε”; Ήρθε κάποιος λογαριασμός
και δεν τον πλήρωσα; Υπαινίχθηκα, έστω,
άρνηση ή αντίρρηση; Και γιατί φτάσαμε
σε δικηγορική εταιρεία; Δεν μπορούσε
να με βρει η Cosmote; Το ίδιο
νούμερο τηλεφώνου διατήρησα. Τα στοιχεία
μου υπάρχουν στα κιτάπια της. Και
“σταθερό” τηλέφωνο στην ίδια τηλεφωνική
εταιρεία διατηρώ!
"Να
σας δώσω την “ταυτότητα οφειλής” και
να την τακτοποιήσετε σε κάποιο υποκατάστημα
της Cosmote;", συνέχισε η
φωνή στο ακουστικό μου.
Όχι,
δεν χρειάζεται. Θα πάω από κει και θα το
τακτοποιήσω.
Και
... πάω. Όχι μεγάλη “ουρά”. Φτάνω γρήγορα
στον “αρμόδιο”. Λέω την ιστορία μου,
δίνω τα στοιχεία μου, πληκτρολογεί,
ψάχνει και αποφαίνεται: “Ποιος σου τα
είπε αυτά; Εδώ εγώ βλέπω πως έχεις να
εισπράξεις 15 ευρώ”. Ωραία! Και πως θα
τα εισπράξω; “Θα πάτε στο ταμείο”.
Ούτε
κι εδώ έχει μεγάλη “ουρά”.
"Δεν
έχει τίποτα εδώ”, λέει ο ταμίας. “Δεν
φαίνεται τίποτα στο σύστημα. Περάσατε
από το γραφείο απέναντι;” Όχι δεν πέρασα.
Κανείς δεν μου το είπε. Κι ήταν το μόνο
γραφείο από το οποίο δεν πέρασα! Ας πάω
λοιπόν κι εκεί.
Τρίτη
(3η) “ουρά”. Για τρίτη φορά λέω την
ιστορία μου. Βλέπουν, ψάχνουν, καταχωρούν.
“Εντάξει, όλα έτοιμα, αλλά δεν θα
εμφανιστεί άμεσα η επιστροφή. Ίσως το
απόγευμα να μπορέσετε να εισπράξετε.
Είναι συστημικό το πρόβλημα”. Ας είναι.
Θα έρθω αύριο.
Και
με το “χρέος” τι γίνεται; Ας μην το
διακινδυνεύσω. Παίρνω τηλέφωνο την
δικηγορική εταιρεία που με κάλεσε
νωρίτερα. “Δεν βρίσκουν κάποια οφειλή
μου στον ΟΤΕ”, λέω στην υπάλληλο. "Δεν
μου δίνεται εκείνη την “ταυτότητα
οφειλής” μήπως βγάλουμε άκρη";
Με
τον ειδικό αριθμό (ξανα)πάω στο ταμείο.
“Τι είναι αυτά;”, μου λέει ο ταμίας.
“Και τι νούμερο είναι αυτό; Δεν ταιριάζει”.
Το είδε από δω, το είδε από κει, αποφάσισε
να το ελέγξει και, ω του θαύματος, η
οφειλή εμφανίστηκε στην οθόνη του. Ναι,
το πλήρωσα κι αυτό. Και πιστεύω η υπόθεση
(της οφειλής, τουλάχιστον) να έχει λήξει.
_
_
Τα δεκαπέντε (15) περίπου, ευρώ τα εισέπραξα τελικά, σήμερα. Αφού επισκέφθηκα ουκ ολίγες φορές το υποκατάστημα και στήθηκα σε άλλες τόσες "ουρές". Είπαμε: Συστημικό το πρόβλημα.