Να που, παρ' όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια και τις ανειλημμένες υποχρεώσεις και τους περισπασμούς, βρήκαμε (μάλλον δημιουργήσαμε) ένα κενό και περάσαμε στη Θάσο.
Και ... καλά κάναμε.
Όχι μόνο για τους δεσμούς που συσφίξαμε, τα ζητήματα που προωθήσαμε, τις επαφές που επαναβεβαιώσαμε, αλλά και για την ηρεμία που απολαύσαμε. Για τους υπέροχους κρυφούς κολπίσκους, τα καταγάλανα και καθαρά νερά αλλά και τα φανταστικά χρώματα, ιδίως των δειλινών. Όπως αυτής εδώ της φωτογραφίας.
