Πρώτη μου στο νέο Νοσοκομείο.
Η μονάδα ξεκίνησε από την προηγούμενη Τρίτη. Πριν μια βδομάδα ακριβώς. Καλύτερα έτσι. Οι όποιες "δοκιμές" δεν έγιναν με (και πάνω σε) 'μένα.
Οι πρώτες εντυπώσεις; Θετικές βέβαια. Όλα καινούργια, καθαρά, αποστειρωμένα θα έλεγα. Και άνετα.
Νέα γραμμή ΚΤΕΛ καθιερώθηκε και το λεωφορείο μ' άφησε μέσα στο προαύλιο, ακριβώς στην είσοδο των εξωτερικών ιατρείων. Η κεντρική είναι λίγα μέτρα πιο κει, στα δεξιά. Κατέβηκα ένα επίπεδο. Δεν πέρασα από την αιμοδοσία που τώρα είναι στον ίδιο όροφο με "μας". Θα πάω μετά, είπα και τελικά το ξέχασα. Ακολούθησα τις σημάνσεις και οδηγήθηκα στο χώρο "μας". Ο οποίος είναι τεράστιος. Με τρία αυτόνομα δίκλινα, γραφείο γιατρού, γραφείο προϊσταμένης, "στάση" νοσοκόμων, βοηθητικούς χώρους, φαρδείς διαδρόμους κλπ κλπ.
Θα τα "κρατήσουμε" όλα αυτά; Αμφιβάλλω. Όταν μάλιστα ξέρω πως ο αριθμός των κλινών του νέου αυτού νοσοκομείου υπολείπεται κατά πολύ του συνολικού "παλιού" και "παραρτήματος" που συγχωνεύτηκαν. Αρκετές κλινικές ασφυκτιούν στο χώρο που τους παραχωρήθηκε. Νομίζω πως το ότι δεν γειτνιάζουμε με κάποια απ' αυτές μας έχει "σώσει" προς το παρόν.
Όταν τέλειωσα με το καλό, βγήκα από την "δικιά μας" έξοδο, που οδηγεί στο πάρκιγκ των γιατρών, στη πίσω πλευρά του κτηρίου. Από κει η θέα προς την πόλη είναι υπέροχη. Πανοραμική. Ήθελα να τριγυρίσω λίγο, να εξοικειωθώ με τον χώρο αλλά έπρεπε να φύγω. Άργησα σήμερα. Κι έχουμε και επισκέψεις!!
Η μονάδα ξεκίνησε από την προηγούμενη Τρίτη. Πριν μια βδομάδα ακριβώς. Καλύτερα έτσι. Οι όποιες "δοκιμές" δεν έγιναν με (και πάνω σε) 'μένα.
Οι πρώτες εντυπώσεις; Θετικές βέβαια. Όλα καινούργια, καθαρά, αποστειρωμένα θα έλεγα. Και άνετα.
Νέα γραμμή ΚΤΕΛ καθιερώθηκε και το λεωφορείο μ' άφησε μέσα στο προαύλιο, ακριβώς στην είσοδο των εξωτερικών ιατρείων. Η κεντρική είναι λίγα μέτρα πιο κει, στα δεξιά. Κατέβηκα ένα επίπεδο. Δεν πέρασα από την αιμοδοσία που τώρα είναι στον ίδιο όροφο με "μας". Θα πάω μετά, είπα και τελικά το ξέχασα. Ακολούθησα τις σημάνσεις και οδηγήθηκα στο χώρο "μας". Ο οποίος είναι τεράστιος. Με τρία αυτόνομα δίκλινα, γραφείο γιατρού, γραφείο προϊσταμένης, "στάση" νοσοκόμων, βοηθητικούς χώρους, φαρδείς διαδρόμους κλπ κλπ.
Θα τα "κρατήσουμε" όλα αυτά; Αμφιβάλλω. Όταν μάλιστα ξέρω πως ο αριθμός των κλινών του νέου αυτού νοσοκομείου υπολείπεται κατά πολύ του συνολικού "παλιού" και "παραρτήματος" που συγχωνεύτηκαν. Αρκετές κλινικές ασφυκτιούν στο χώρο που τους παραχωρήθηκε. Νομίζω πως το ότι δεν γειτνιάζουμε με κάποια απ' αυτές μας έχει "σώσει" προς το παρόν.
Όταν τέλειωσα με το καλό, βγήκα από την "δικιά μας" έξοδο, που οδηγεί στο πάρκιγκ των γιατρών, στη πίσω πλευρά του κτηρίου. Από κει η θέα προς την πόλη είναι υπέροχη. Πανοραμική. Ήθελα να τριγυρίσω λίγο, να εξοικειωθώ με τον χώρο αλλά έπρεπε να φύγω. Άργησα σήμερα. Κι έχουμε και επισκέψεις!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου