Πήγαμε, ήρθαμε, …επιβιώσαμε.
Η δύσκολη μέρα που περίμενα, που φοβόμουνα, ήρθε. Κι ήταν
ίδια όπως την θυμόμουνα, όπως την φοβόμουνα.
Κάθε βήμα θύμιζε κινήσεις, λόγια, μέρη, φόβους, αγωνίες που
τώρα έπρεπε να ξαναζήσω. Και τις ξανάζησα. Ίσως λίγο πιο έντονα. Ίσως λίγο πιο
άνετα.
Η δύσκολη μέρα ήρθε και πέρασε.
Η επόμενη περιμένει την σειρά της στο τέλος του μήνα.
Σημ.: Το πρωί της Δευτέρας, κατά την είσοδό μας, η κοπέλα
στη υποδοχή αφού ρώτησε και έμαθε με ποιον έχουμε ραντεβού, μας είπε: Μη φοβάστε, έχετε
τον Θεό.
Αυτή βεβαίως εννοούσε κάτι άλλο. Εμείς καταλάβαμε το σωστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου