Έτσι.

Για τον Αγωνιστή που έφυγε. Για τον “παππού” της Καβαλιώτικης (και όχι μόνον) σύναξης. Γι' αυτόν, για την οικογένειά του, για μας τους ίδιους:

"Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
την πίκρα της ζωής. Όντας βυθίση
ο ήλιος και το σούρουπο ακολουθήση,

μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και νάναι"

"Α δε μπορής παρά να κλαίς το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν - μα δε βολεί να λησμονήσουν."*

______

* Στοίχοι του Λορέντζου (Λαυρέντη) Μαβίλη (1860-1912). Η πρώτη και η τελευταία στροφή από το ποίημά του με τίτλο "Λήθη".

   ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anthology/95#ixzz3KLrFvEPj