bring them Back

bring them Back
T-btBack

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007

Gen.e-Tree

Λέγεται ότι το Facebook (και όχι μόνον αυτό) χρησιμοποιείται από «κάποιους» για να φακελώσουν κόσμο. Μάλιστα τελευταία έπεσα και στο clip-άκι με τον τίτλο «Does what happens in the Facebook stay in the Facebook?» το οποίο (με τα λίγα Αγγλικά μου, κατάλαβα ότι) κρούει τον κώδωνα του (συγκεκριμένου) κινδύνου.
Αλλά πόσο χρειάζεται κάποιος το Facebook (το Tagged, το Zorpia, το w.a.y.n, το LinkedIn κτλ) για να κάνει κάτι τέτοιο όταν υπάρχει το Genetree;!!
Τα υπόλοιπα βασίζονται σε εθελοντική παροχή των στοιχείων σου. Κι αν δεν ζητάς αυτοπροβολή ή από άποψη/θέση (πολιτική ή φιλοσοφική) ή και …χωρίς αυτή, δίνεις ΜΗ πραγματικά στοιχεία, και τότε το σύστημα δουλεύει σε βάρος αυτών που το υποστηρίζουν και το «εκμεταλλεύονται».
Από την άλλη με το Gen.eTree συνδέεσαι γονιδιακώς!!
Μάλιστα, γο_νι_δι_α_κώς.
Κι αν δεν ξέρεις, μπορείς ταχυδρομικά να παραγγείλεις ακόμα και το DNA test, ώστε να δώσεις τ’ αποτελέσματα στο site (για βρεις χαμένους συγγενείς και μακρινά σόια).
Μπορεί βέβαια να χρησιμοποιήσεις το site και χωρίς να κάνεις το DNA test (πράγμα που δεν κατάλαβα σε τι εξυπηρετεί).

Σημ.: Το FBI σκέφτηκε κάτι καλύτερο!!

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Μη μ’ αγαπάτε τόσο.

Αναδημοσιεύεται αναθεωρημένο "επί τη επετείω" (+14Y).
Για ένα επεισόδιο που άφησε βαθιά και, όπως μέχρι πρότινος πίστευα, ανεξίτηλα ίχνη .
Πόσο με πόνεσε, πόσο με πλήγωσε η αγάπη σας!
Πόσο με μάτωσε!
Δάκρυσε η καρδιά μου, η ματιά μου θόλωσε. Μη μ’ αγαπάτε τόσο, φώναξα. Μη μ’ αγαπάτε έτσι. «Καλό παιδί και φίλος» έγινε συνώνυμο οίκτου, αποστροφής, λύπησης, του «φτωχούλι», του περιθωριακού, της βρισιάς σας.
"Είσαι καλά, πως είσαι";
Πόσο μ’ αγαπάνε! Τόσο πολύ ώστε να μην θέλουν να πληγωθώ. Τόσο λίγο ώστε να μη χωρώ στο σπίτι τους, στα ενδότερα, στο σόι τους. Καλός μόνο για παρέα. Για συναναστροφή, για εκδρομές, για τα ...βουνά.
Καλά που έχω αυτοκίνητο δηλαδή!!
Πόσο με πόνεσε, πόσο με πλήγωσε η αγάπη τους! Πόσο με μάτωσε!

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

Περί κλίματος

Ότι υπάρχει πρόβλημα με το κλίμα της Γης είναι πια αναμφισβήτητο. Κι όμως οι αποφασίζοντες έχουν ...αποφασίζει ότι μπορούν και πρέπει να «παίζουν» μ’ αυτό. Το να διαμορφώνεις κατά τη βούλησή σου το κλίμα μια περιοχής, είναι σαν να κρατάς ένα μαζικό όπλο στα χέρια σου. Ένα «καθαρό» όπλο, χωρίς παρενέργειες, χωρίς ενοχλητικά κατάλοιπα και μακροχρόνιες συνέπειες.
Μια ιδέα για το όλο θέμα δίνουν video που έχουν αναρτηθεί στο youtube. Η αναζήτηση στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας τις λέξεις "Scie chimiche" και "Chemtrail" (:χημικά ίχνη) δίνει επίσης πολλά και ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Μερικές ιστοσελίδες:
http://www.rense.com/politics6/chemdatapage.html (στα αγγλικά)
http://www.pnl.gov/ (στα αγγλικά)
http://www.sciechimiche.org/ (στα ιταλικά)
Κατά τα άλλα, ιθύνοντες και μη, βρίσκονται αυτές τις μέρες (και για 2 βδομάδες) στο Μπαλί για να συμφωνήσουν για την μείωση συγκεκριμένων αερίων του θερμοκηπίου!!
Παράδοξο (;)

Υ.Γ: Το ότι έγινε σεισμός στην περιοχή, μεσούσης της συνδιάσκεψης, άραγε ξύπνησε κανέναν;

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Άντε και ..."Παγκόσμια"

Εθνική ημέρα των ατόμων με αναπηρία, η σημερινή.
Σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο που υπέγραψε ο υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος, η 3η Δεκεμβρίου κάθε έτους, ορίζεται ως Ημέρα Των Ατόμων Με Αναπηρία.
Η ημέρα αυτή «υπενθυμίζει, τόσο στους δημόσιους φορείς, όσο και στην κοινωνία, ότι τα άτομα με αναπηρία δικαιούνται ίσες ευκαιρίες στη ζωή, στην εργασία και στην καθημερινότητα».
Ελπίζω αυτή η ενέργεια να κάνει την διαφορά. Ή έστω να συμβάλει.
(Αισιόδοξος, ε;!!)

Πρωτογενής πηγή: naftemporiki

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Feel Like Crying (;)

Αναδημοσιεύεται αναθεωρημένο "επί τη επετείω" (+20Y)
Πάλι σκεφτικός κι αυτό το βράδυ.
Πάλι ανικανοποίητος.
Πάλι αυτό το κενό.
Κουρασμένος κι αδύναμος ν’ αντιδράσει, χωρίς θέληση για νέα προσπάθεια. Γιατί άλλωστε; Κάθε κίνηση, κάθε ομιλία, κάθε κατάσταση του θυμίζουν την έλλειψή της.
Αδύναμος, άπειρος, άτολμος. Γερασμένος, μ’ αυτή την τρομερή αίσθηση πως περνά μέσα απ’ τα χέρια του, μέσα απ’ το μυαλό του η ζωή. Πως περνά μέσα απ’ την ζωή η παρουσία του. Πως διασχίζει το σύμπαν η εικόνα της απουσίας του.
Μια σκιά. Μόνη, σκυθρωπή, ξεχασμένη.