Αναδημοσιεύεται αναθεωρημένο "επί τη επετείω" (+20Y)
Πάλι σκεφτικός κι αυτό το βράδυ.
Πάλι ανικανοποίητος.
Πάλι αυτό το κενό.
Κουρασμένος κι αδύναμος ν’ αντιδράσει, χωρίς θέληση για νέα προσπάθεια. Γιατί άλλωστε; Κάθε κίνηση, κάθε ομιλία, κάθε κατάσταση του θυμίζουν την έλλειψή της.
Αδύναμος, άπειρος, άτολμος. Γερασμένος, μ’ αυτή την τρομερή αίσθηση πως περνά μέσα απ’ τα χέρια του, μέσα απ’ το μυαλό του η ζωή. Πως περνά μέσα απ’ την ζωή η παρουσία του. Πως διασχίζει το σύμπαν η εικόνα της απουσίας του.
Μια σκιά. Μόνη, σκυθρωπή, ξεχασμένη.
Πάλι σκεφτικός κι αυτό το βράδυ.
Πάλι ανικανοποίητος.
Πάλι αυτό το κενό.
Κουρασμένος κι αδύναμος ν’ αντιδράσει, χωρίς θέληση για νέα προσπάθεια. Γιατί άλλωστε; Κάθε κίνηση, κάθε ομιλία, κάθε κατάσταση του θυμίζουν την έλλειψή της.
Αδύναμος, άπειρος, άτολμος. Γερασμένος, μ’ αυτή την τρομερή αίσθηση πως περνά μέσα απ’ τα χέρια του, μέσα απ’ το μυαλό του η ζωή. Πως περνά μέσα απ’ την ζωή η παρουσία του. Πως διασχίζει το σύμπαν η εικόνα της απουσίας του.
Μια σκιά. Μόνη, σκυθρωπή, ξεχασμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου