Πέρασαν κιόλας 10 χρόνια!
Ναι, 10 όμορφα, ενδιαφέροντα χρόνια, διδακτικά και γεμάτα εμπειρίες. Το γεγονός
σήκωνε "έξοδο" και, παρόλο που είχα σχεδιάσει κάτι άλλο, καταλήξαμε
στο Κεφαλάρι. Δεκάξι (16) χλμ από Δράμα, με πολλά νερά, όμορφο τοπίο, παραποτάμιες
καφετέριες, ωραία διαμορφωμένο κέντρο. Και πολύ ζωντάνια, θα πρόσθετα, αν ήταν
καλοκαίρι. Τέτοια εποχή όμως η κίνηση είναι υποτονική. Κι από τις ταβερνούλες
που υπάρχουν μόνο τρεις ήταν ανοιχτές. Διαλέξαμε τον "Αλέκο". Πήραμε
πέστροφα, μια και ήταν ολόφρεσκη από το παραπλήσιο ιχθυοτροφείο. Δεν είχαν έτοιμα
κάρβουνα (;!!) μας είπαν και αποφασίσαμε να την δοκιμάσουμε τηγανητή. Ήταν μια
εμπειρία γεύσης κι αυτή. Και μάλιστα καλή. Μένω μόνο σ' αυτά γιατί δε είναι η
καλή τους εποχή αυτό τον καιρό και ίσως τους αδικήσω. Και, κυρίως, επειδή απ'
αυτή τη μέρα θέλω να θυμάμαι τα καλά κι ευχάριστα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου