Ένα Ταξίδι Που ... “Μάζεψε”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ένα μικρό ταξίδι. Μια βόλτα θα έλεγα. Που “ξεκίνησε” σαν αστείο, εξελίχθηκε προβληματικά και ευτυχώς, είχε αίσιο τέλος:

Δεν είμαστε πρωινοί τύποι και κατά τις 10:00'π.μ. ήμασταν ακόμα στην Πέραμο. Η γουρούνα (ναι, η γουρούνα θάταν το μεταφορικό μας μέσον) είχε αρχίζει ήδη να εμφανίζει κάποια μικροπροβληματάκια. Κάτι σπιναρίσματα στην απότομη επιτάχυνση και μια μυρωδιά καμένων λαδιών. Ήταν όμως πολύ νωρίς για να εγκαταλείψουμε. Στο κάτω κάτω μόλις είχαμε ξεκινήσει. Βάλαμε βενζίνη και συνεχίσαμε. Πρώτη στάση στου Χρυσανθίδη. Λάθος μου που δεν κάτσαμε λίγο παραπάνω για να αφήσουμε την μηχανή να ανασάνει. Πήραμε τον παλιό δρόμο. Περάσαμε από παραλία Οφρυνίου, την σιδερένια γέφυρα του Στρυμόνα και σταθήκαμε για λίγο στο Λιοντάρι. Συνεχίσαμε παραλιακά μέχρι την Ασπροβάλτα. Εδώ ήταν που συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που σχεδιάσαμε δεν θα ολοκληρωθεί. Φαινόταν πολύ επικίνδυνο να εξακολουθούμε να αγνοούμε τα σημάδια. Οπότε είπαμε, πριν ξεκινήσουμε για την επιστροφή, να κάνουμε κάποια βόλτα, να τριγυρίσουμε λίγο, να κολυμπήσουμε. Για το τελευταίο αποφασίσαμε να πάμε μέχρι τον Σταυρό. Φαινόταν εφικτό και ... ήταν. Αντίθετα με της Ασπροβάλτας η τουριστική κίνηση στο Σταυρό ήταν υποτονική. Κολυμπήσαμε σε μια ερημική σχεδόν ακτή, στην έξοδο προς Ουρανούπολη. Σε άλλες εποχές θα έσφυζε από ζωή. Το χαρήκαμε όπως και το υπέροχο γεύμα μας στο υπαίθριο εστιατόριο ενός παραλιακού ξενοδοχείου στο λιμανάκι της πόλης. Τέλος τα μαζέψαμε και αρχίσαμε να “σβήνουμε” χιλιόμετρα.

Στη Σερραϊκή Ακτή σταματήσαμε για λίγο αλλά γρήγορα ξαναπήραμε το δρόμο της επιστροφής. Μετά την γέφυρα βάλαμε πάλι βενζίνη, πιο πολύ για την σιγουριά ότι δεν θα μείνουμε στον δρόμο και με μειωμένη ταχύτητα ξεκινήσαμε με σκοπό να φτάσουμε στη Σαρακίνα. Εκεί, ο ήλιος είχε αρχίσει να χαμηλώνει. Στο νερό μέσα ήταν ένα μόνο άτομο, κι αυτό σε κάποια απόσταση. Ερημιά κι εδώ. Μόνο παραπήγματα και φράκτες. Πόσο άλλαξε αυτό το μέρος! Τα πάντα φραγμένα με μια μόνο δίοδο για την θάλασσα. Όταν ήρθε η ώρα, φύγαμε για να ολοκληρώσουμε τον κύκλο. Δεν είχαμε απρόοπτα. Δεν έσκασε τίποτα, δεν βγάλαμε καπνούς. Όλα καλά.

Επίλογος: Σήμερα πήγα την γουρούνα στο γιατρό. Του είπα τα καθέκαστα, με κοίταξε σαν τρελό, μου είπε “απαράδεκτο” ή “ανεπίτρεπτο” ή κάτι τέτοιο αλλά ευτυχώς ή εξέταση δεν έδειξε κάποια βλάβη. Ωραία λοιπόν. Κρατάμε τα καλά και την χαρά.