Δεν είναι 12 οι ώρες της ημέρας;

Φως. Όσο έφταναν τα ματάκια του ήταν φως. Είχε θαμπωθεί. Φως και θαλπωρή. Και ασφάλεια. Συνήθισε εύκολα. Μπορούσε να τριγυρνάει ελεύθερα, να παίζει, να ζει. Άρχισε διστακτικές εξερευνήσεις. Δεν απομακρυνόταν από το φως. Κι καθώς η πηγή του φωτός στην οροφή ακολούθησε αργά την διαδρομή της προς τα εμπρός, μαζί της, ασυναίσθητα, κινήθηκε κι ο μικρούλης. Μαζί της κινήθηκε κι ο χρόνος. Σταθερά. Αργά. Αδυσώπητα.
Τώρα μπορούσε να διακρίνει περισσότερα πράγματα. Δεν υπήρχε παντού φως. Πίσω του, στο βάθος, είχε αρχίσει να σχηματίζεται ένα σκοτεινό τούνελ. Έπρεπε να ακολουθεί το φως. Να κινείται προς τα εμπρός. Όμως δεν ήταν ανάγκη ν’ ανησυχεί. Το σκοτάδι δεν φαινόταν απειλητικό. Μόνον κάπως …μυστηριώδες. Μερικές φορές μάλιστα ένοιωθε κάποια έλξη γι’ αυτό. Και κάποια πρόκληση. Τώρα ήταν ολόκληρο παλικάρι. Γιατί να φοβάται; Δεν επέτρεπε στον εαυτό του τέτοιο συναίσθημα.
Είχε γνωρίσει τα πάντα. Έτρεξε πριν απ’ το φως για να δει τι υπάρχει εκεί. Έψαξε κάθε σπιθαμή στην επικράτειά του. Έμενε πίσω, αρκετές φορές, για να αποδείξει, στον εαυτό του περισσότερο, ότι δεν φοβόταν. Άφηνε να τον τυλίξει, έτσι λίγο, για πλάκα, το σκοτάδι και μετά πεταγόταν και πάλι μπροστά «νικητής».
Κάποιες φορές ξεχνιόταν. Κούραση, συνήθεια, εξοικείωση, μέριμνες, ηλικία. Βάρυνε. Θα ‘πρεπε να ζει πιο κοντά στο φως. Δεν μπορούσε να τρέχει πια όπως άλλοτε. Αν μείνει πολύ πίσω το φως θα μικρύνει στα μάτια του απομακρυνόμενο. Το σκοτάδι θα καταλάβει το χώρο.
Δεν μπορείς να παίζεις με το σκοτάδι. Δεν μπορείς να επαναπαύεσαι.

Ποσοστό Επιβίωσης

Σήμερα, ένα μήνα(!) σχεδόν μετά την δημοσίευσή του στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, διάβασα "κατά τύχη" ένα άρθρο για την Μεσογειακή Αναιμία με τίτλο "Πλήρης ίαση της Μεσογειακής Αναιμίας".
Το άρθρο, που αναδημοσιεύω εδώ, έλεγε:
Πλήρης ίαση της μεσογειακής αναιμίας μπορεί να επιτευχθεί με μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων ειδικά όταν αυτή γίνεται σε μικρή ηλικία.
Η συμβατική θεραπεία (μεταμοσχεύσεις, μεταγγίσεις/αποσιδήρωση) προσφέρει μακροχρόνια επιβίωση όμως με την μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων, επιτυγχάνεται πλήρης ίαση, αναφέρεται σε ανακοίνωση με θέμα «Μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων σε πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία: Η ελληνική εμπειρία» που θα παρουσιαστεί στο 45ο Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο οι εργασίες του οποίου πραγματοποιούνται στο Πόρτο Καράς στη Χαλκιδική. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η οποία βασίζεται σε στοιχεία της Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» των Αθηνών, στο διάστημα από το 1994 έως το 2006 συνολικά 88 παιδιά με αιμοσφαρινοπάθειες υποβλήθηκαν σε 96 μεταμοσχεύσεις. Τα 84 είχαν ομόζυγη β-μεσογειακή αναιμία, τα 3 μικροδρεπανοκυτταρική και το ένα δρεπανοκυτταρική αναιμία. Με διάμεσο χρόνο παρακολούθησης τα 6,5 έτη 84 ασθενείς επιβιώνουν, 81 με φυσιολογική αιμοποίηση και χωρίς να υποβάλλονται σε μεταγγίσεις και 3 με νόσο. Το ποσοστό επιβίωσης χωρίς νόσο είναι 94% ενώ το ποσοστό θνητότητας 5% και συγκεκριμένα η επιβίωση χωρίς νόσο είναι 100% σε ασθενείς χαμηλού κινδύνου, 95% σε ενδιάμεσου κινδύνου και 87% σε υψηλού κινδύνου. Συμπερασματικά στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων σε ασθενείς με μεσογειακή αναιμία από συμβατό δότη εξασφαλίζει ίαση με υψηλά ποσοστά επιτυχίας και χαμηλή νοσηρότητα-θνητότητα, ιδιαίτερα αν εφαρμόζεται σε μικρή ηλικία.
Τα πλάγια γράμματα και τα έντονα είναι δικά μου και δείχνουν το προβληματισμό μου. Και μ' οδηγούν αβίαστα σε ένα σωρό ερωτηματικά για τα οποία όσο κι αν έψαξα δεν έχω ακόμα απαντήσεις. Οι εργασίες του 45ου Πανελλήνιου Παιδιατρικού Συνεδρίου, για το οποίο μιλάει το άρθρο, θα πρέπει να έχουν λήξει από καιρό. Υπήρξε κάποια ανακοίνωση; Σχεδιάζεται κάτι για το μέλλον με βάσει τα συμπεράσματα του;
Υποβλήθηκαν στη σχετική θεραπεία κάτι λιγότερο από 100 άτομα όταν οι πάσχοντες με Μ.Α. στην Ελλάδα είναι γύρω στις 4000. Πόσο ασφαλή είναι τα ποσοστά/συμπεράσματα της έρευνας; Πόσα απ' τα 4000 άτομα δεν ανήκουν στη κατηγορία "υψηλού κινδύνου"; Πόσο κοστίζει η θεραπεία; Έχει σχέση αυτή μέθοδος με την "Γονιδιακή Θεραπεία" για την οποία ακούσαμε στο πρόσφατο παρελθόν; Και ...(πολλές) άλλες.

Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη

«Μαύρες Λίστες» κυκλοφορούν πολλές. Αυτή με τα προϊόντα που προκαλούν καρκίνο, η άλλη με τις εταιρείες που νοθεύουν ή εξαπατούν, εκείνη με τις μολυσμένες ακτές της Ελλάδας κλπ κλπ. Καιρό έχω να δω μια «Άσπρη» λίστα. Μάλλον επειδή το λευκό δεν ...«πουλάει».
Με αφορμή λοιπόν ένα αφιέρωμα στην Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και Περιβάλλον (ΕΚΕΠ), είπα να φτιάξω μια λίστα με …κοινωνικά ευαίσθητες Εταιρείες. Μια « Άσπρη» ή καλύτερα μια «Πράσινη» Λίστα. Με εταιρίες που ενσωματώνουν (με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως) τις αρχές του «κοινωνικώς επιχειρείν» στην στρατηγική τους.
Αν και η κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων αποτελεί (προς το παρόν) εθελοντική τους δράση, δεν είναι ωστόσο φιλανθρωπία. Διαφημίζονται, αυτοπροστατεύονται και κυρίως επιδοτούνται γι’ αυτήν. Άμεσα από κοινοτικά προγράμματα και έμμεσα από …εμάς. Μέσα στο 2006 το 34,3% των Ελλήνων καταναλωτών έχει «ανταμείψει» μια κοινωνικά ευαίσθητη εταιρία και το 50,9% έχει «τιμωρήσει» μια κοινωνικά μη υπεύθυνη εταιρεία.
Ιδού λοιπόν:
Eurobank: _Χορηγίες και δωρεές (η Εταιρία με την μεγαλύτερη Κοινωνική Προσφορά σε Έρευνα Κοινής Γνώμης στις αρχές του 2006)
Vodafone: _Ανακύκλωση κινητών και αξεσουάρ _Προϊόντα και υπηρεσίες για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ)
Lannet: _Υποστήριξη Ιδρύματος Παιδικού Διαβήτη _Εθελοντική Αιμοδοσία _Μέρος εσόδων στο «Χαμόγελο Του Παιδιού» _Προνομιακές τιμές σε ΑμΕΑ
ATEbank: _Χορηγίες
Citibank: _Ενίσχυση έργου της Ομοσπονδίας Κοινωφελών Φορέων για το Παιδί (0,15 ευρώ ανά συναλλαγή μέσω Καρτών)
Visa: εστιάζει στην καταπολέμηση παιδικής εκμετάλλευσης μέσω Ίντερνετ
EAB (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία): _Προστασία Περιβάλλοντος σε Εθνικό Επίπεδο
Easy Cruise: _διάφορες δράσεις
AIG Greece: _διάφορες δράσεις
Coco-Mat: _Πρόσληψη ΑμΕΑ και άλλες διάφορες δράσεις
Intracom: _διάφορες δράσεις
P&G: _Ευέλικτα Προγράμματα Εργασίας _Ετήσιες χορηγίες Ιατρικής έρευνας
CocaCola-3Ε: _Συνεργασία για περιβαλλοντικές δράσεις _Ομάδα Εθελοντικής Εργασίας _Ανακύκλωση _Διαχείριση Υδάτινων Πόρων _Καμπάνιες ενημέρωσης για το περιβάλλον και ειδικά για το νερό _Προγράμματα Εκπαίδευσης Πρώτων Βοηθειών σε απομακρυσμένες περιοχές
Γερμανός: _διάφορες δράσεις (για τους υπαλλήλους του)
TITAN: _διάφορες δράσεις (για τα παιδιά των υπαλλήλων της)
Τράπεζα Κύπρου: _Ανοιχτός λογαριασμός ενίσχυσης των "Γιατρών του Κόσμου" _Εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Οίκαδε"
ΦΑΓΕ: _Διατροφική ενημέρωση καταναλωτών
OTE: _Μέτρα για πρόληψη τηλεπικοινωνιακής απάτης _Στηρίζει πολιτιστικές δράσεις _Εθελοντική αιμοδοσία _Ανακύκλωση χαρτιού, συσκευών και μπαταριών _Χρήση (και) ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
COSMOTE: _Ανακύκλωση χαρτιού, μελανιού, συσκευών, μπαταριών και αξεσουάρ _Προσπάθεια για μείωση κατανάλωσης πετρελαίου, νερού, ρεύματος, χαρτιού και χαρτονιού (παράγει 1.000.000 βιοδιασπώμενες πλαστικές σακούλες για ετήσια χρήση)
S&B: _Αποκατάσταση τοπίου _Δημιουργία φυτωρίων _Χρήση ενδημικών φυτών
EKO ABEE: _Προσφορά εξοπλισμού σε ΜΕΘ νοσοκομείων της Περιφέρειας
Wind(ΤΙΜ): _Ενέργειες που σχετίζονται με αειφορία, ανακύκλωση και περιβαλλοντική εκπαίδευση _Συνεργασία με την Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής φώκιας _Στήριξη προγράμματος «Πρεσβευτές Περιβάλλοντος» _Στήριξη HELMEPA (Προστασία Θαλασσίου Περιβάλλοντος) _Ενίσχυση προγράμματος "Αρκτούρος" και Κέντρου Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης "ΓΑΙΑ" _Δράσεις για την Πυρασφάλεια Δασών σε 9 δήμους της Δυτικής Αθήνας _Εφαρμογή οικολογικού προγράμματος GreenLight για μείωση κατανάλωσης ενέργειας (βραβείο 2005 στο Μιλάνο) _Εφαρμογή προγράμματος ανακύκλωσης μπαταριών και συσκευών
ΟΠΑΠ: _Ανακύκλωση χαρτιού _Καθαρισμός ακτών _Άλλες δράσεις (π.χ. αποκατάσταση κατασκήνωσης που καταστράφηκε πέρυσι από πυρκαγιά στη Χαλκιδική)
INTERAMERICAN: _Αιμοδοσία _Εκπαίδευση για αντιμετώπιση κινδύνων _Προστασία Περιβάλλοντος
(Και βεβαίως η λίστα μου είναι ελλιπής)

Πηγή: Αγγελιοφόρος της Κυριακής

Ημέρα Περιβάλλοντος

Χτες ήταν η Ημέρα Περιβάλλοντος.
Ουφ, πάει κι αυτό, πέρασε. Τώρα μπορούμε ανενόχλητοι να συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι κάναμε. Να μολύνουμε ποτάμια και λίμνες, να καίμε σκουπίδια και δάση, να σκάβουμε για μεταλλεύματα και πετρέλαιο, να αντικαθιστούμε την φύση με τσιμέντο και άσφαλτο, να πετάμε τα σκουπίδια μας σε ανεξέλεγκτες χωματερές επίγειες ή υπόγειες, ενίοτε και …διαστημικές.
Μήπως κάτι άρχισε να διορθώνεται και εγώ απλώς υπερβάλω; Είναι αλήθεια ότι είμαι απ’ τους ανθρώπους που βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο. Αλλά σ’ αυτή την περίπτωση, η σχεδόν «βακτηριδιακή» ανάπτυξη της ανθρωπότητας και κατακυρίευση του πλανήτη μας, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.
Βλέπω έξω από το παράθυρο τώρα, την βροχή που επί ώρες συνεχίζεται. Μοιάζει η ίδια η φύση να θέλει να μας ξεπλύνει από πάνω της.
Κι όμως, ο πρώτος άνθρωπος ήταν …κηπουρός!!

ATM και ATR

Μέχρι τώρα σαν ATM ήξερα τις μηχανές αυτόματης συναλλαγής των τραπεζών.
Σήμερα έμαθα ότι τα ATM (και τα ATR) είναι ένζυμα που λειτουργούν σαν αισθητήρες, αναλαμβάνουν να εντοπίσουν τυχόν βλάβες στο DNA μας και αποφασίσουν ποιοι μηχανισμοί είναι αρμόδιοι ή κατάλληλοι για τις επιδιορθώσεις που χρειάζονται. Αυτά ειδοποιούν τον αρμόδιο μοριακό κυτταρικό μηχανισμό ο οποίος με την σειρά του εμπλέκει γύρω στις 700 διαφορετικές πρωτεΐνες στη διαδικασία της επανόρθωσης. Διότι, ναι, τα κύτταρα του οργανισμού μας έχουν τον τρόπο τους να …αυτοπαρακολουθούνται και να ελέγχουν την γονιδιακή τους υγεία. Βέβαια αυτή η αυτεπιδιόρθωση του DNA δεν πραγματοποιείται πάντα (αυτό μπορώ να σας το επιβεβαιώσω εκ πείρας).
Οι επιστήμονες πάντως πιστεύουν ότι εκεί που ο οργανισμός μας τα βρίσκει σκούρα, θα μπορέσουν (ίσως, κάποτε, συν τω χρόνω, …) να παρέμβουν προκειμένου να τον βοηθήσουν.
Τι να πω; Μακάρι!!

Πηγή: Αγγελιοφόρος της Κυριακής (Ένθετο "Υγεία")

"Ημέρα Αμαλίας"

 













http://www.youtube.com/watch?v=6aYu0YapSm0
 
Στη μνήμη της Αμαλίας Καλυβινού, που χρειάστηκε να φτάσει στα πρόθυρα του θανάτου για ν' ασχοληθούν κάποιοι ανάλγητοι σοβαρά μαζί της.
Στη μνήμη της Αμαλίας, που την Παρασκευή 25 Μαΐου 2007, ακριβώς μια βδομάδα πριν, άφησε την τελευταία της πνοή.
Ήταν μόλις 30 ετών.
Για να την θυμόμαστε πάντα. Με την ευχή να μη ξεχαστεί το όλο θέμα σε λίγο καιρό, όταν τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν κάπου αλλού. Όταν οι όψιμοι και ευκαιριακοί υπερασπιστές της τρέξουν να προσφέρουν αλλού τις «υπηρεσίες» τους, και όλοι όσοι θέλουν να προβάλουν (ακόμα μια φορά) την ματαιοδοξία τους, βρουν την ευκαιρία να καπηλευτούν την περιπέτεια ενός άλλου ανθρώπου.
Για την Αμαλία, που είχε την ωριμότητα παρ’ όλη την ταλαιπωρία, τους πόνους της και την αγανάκτησή της να ξεχωρίσει «την ήρα από το στάρι». Με την ευχή (την ευχή της) να μην υπάρξουν άλλες Αμαλίες.