Και έχει και BMW !!

Αναδημοσιεύεται αναθεωρημένο "επί τη επετείω" (+20Y) αλλά και με αφορμή μια συζήτηση που είχα αυτές τις μέρες με ένα φίλο, καθηγητή, που έχει συγκεκριμένο πρόβλημα και σχετική άποψη.

"Γιατί δεν τον θέλεις τον "Βαγγέλη" καλέ; Έχει και BMW !!"
Το άκουσα με τ' αυτιά μου. Κι από τότε (απ' την πρώτη φορά που με σόκαρε) το άκουσα πολλές φορές και σε πολλές παραλλαγές!
Τι να σου κάνει λοιπόν ο άνθρωπος ο ίδιος;
Αυτός βλέπεις (ο εαυτός σου δηλαδή) δεν μετράει σαν προσόν. Κι αν μετράει πόσο μπορεί να ανταγωνιστεί ένα πολυτελές αυτοκίνητο;
Τι σου μένει λοιπόν; Τι μπορείς να περιμένεις;
Κρίμα να μη διαθέτεις τίποτα απ’ αυτά που θεωρούνται προσόντα!
Δεν έχεις σπίτι ή χωράφι. Ούτε καν ένα «καλό» αυτοκίνητο. Κι όσο για νέος και υγιής …αυτό συζητιέται. Ούτε ωραίος, ούτε ψηλός, ούτε μουσάτος και ξανθός, ούτε πλούσιος λοιπόν. Είσαι εσύ, μόνο εσύ κι αυτό δυστυχώς δεν πουλάει. Πως και τι να πλασάρεις;
Δεν έχεις καν τον αέρα, τις δημόσιες σχέσεις, το look.
Γιατί λοιπόν να ‘σαι εσύ αυτός, ο εκλεκτός; Μπορούν άνετα να βρουν το ίδιο περιεχόμενο με καλύτερο περιτύλιγμα.
Πόσο στ’ αλήθεια απογοητεύουν κάτι τέτοια!
Όμως δεν θέλεις να είσαι μόνος.
Δεν μπορείς.
Δεν μπορείς ούτε να ξεφύγεις ή να το διασκεδάσεις με ιμιτασιόν λύσεις.
Και ... δεν είναι καλόν να είναι ο άνθρωπος μόνος.
Άραγε αυτό ισχύει και για τα ...τέρατα;
Και πάλι πόσο πρέπει να πονά μια τυφλή, σακατεμένη, μια στραπατσαρισμένη συσκευασία απ’ το μεστό, ολοκληρωμένο, άρτιο περιεχόμενό της! Που αναρωτιέται γιατί να ‘χει αυτό το ντύμα. Δεν το διάλεξε μα ούτε και μπορεί να τ’ αλλάξει. Που απορεί γιατί δεν το βλέπουν από κοντά χωρίς την παραμόρφωση της βιτρίνας. Ένα περιεχόμενο που συμπαθεί και καταλαβαίνει και δικαιολογεί αλλά συγχρόνως δεν παύει να πονάει. Πόσες φορές φτερούγισε, έκανε όνειρα ...κι έσφιξε τα δόντια από ορμή κι ανημποριά, αλλά η λογική το συγκράτησε! Όσο μπόρεσε να το συγκρατήσει.
Δικαιολόγησε και πάλι. Και μετάνιωσε.
Και ζήτησε τα βασικά. Κι ακόμα τα ζητάει. Δεν μιλάμε για το τοπίο που δεν θα δει, την ελευθερία κίνησης που δεν θα έχει, για μια εκδρομή όπως την φαντάζεται, μια αυτόνομη ανάσα αέρα. Αλλά για ορμές που καταπνίγονται. Που ατυχώς(;) επέζησαν, δεν καταστράφηκαν αλλά κατάφεραν ν’ αναπτυχθούν.
Και τώρα;;
Τώρα... έχει ο Θεός.
Και εφευρίσκει τρόπους.
Άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς.