Έτος πατάτας

Έτος πατάτας το 2008. Όχι βέβαια γιατί θα κάνουμε περισσότερες (ή λιγότερες) «πατάτες» αυτό τον χρόνο, αλλά γιατί έτσι αποφάσισε ο ΟΗΕ προφανώς για να τονίσει την θρεπτική αξία του φυτού, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι «στρύχνος ο κονδυλόριζος» (δεν ξέρω τι κι αν έχει σχέση με την στρυχνίνη).
Η πατάτα, που μικροί μαθαίναμε ότι λέγεται «γεώμηλο», αν και ήρθε στην Ελλάδα μόλις το 1933 (να ‘ναι καλά ο Καποδίστριας), καλλιεργείται εδώ και 8.000 χρόνια περίπου. Υπάρχει σε 7.500 διαφορετικές ποικιλίες, παράγεται σε τεράστιες ποσότητες (315 εκατομμύρια τόνους το 2006) και τρώγεται ακορέστως, μαγειρεμένη με πολλούς τρόπους. Ο αγαπημένος μου είναι τηγανητή σε λουρίδες (french fried) ή σε φέτες (παλιά οικογενειακή παράδοση). Φέτος «ανακάλυψα» και αγάπησα ακόμη ένα τρόπο, την πατατόσουπα. Δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι λέει το όνομά της κι αν και στέκεται ως πτωχός συγγενής δίπλα στα άλλα πιάτα, εγώ την εκτίμησα δεόντως αφού ήταν ένα από τα μόλις τρία φαγητά που μπορούσα να φάω αυτές τις (8) μέρες που ταλαιπωρήθηκα με γαστρεντερίτιδα.
Άντε, περαστικά μας!!
(Και να 'ναι, λέει, του χρόνου "έτος κοτόπουλου"!!)