Ούζου Μέλαθρον

Χτες το μεσημέρι, έχοντας απαλλαγεί από κάποιες σκοτούρες και θέλοντας ν΄ αλλάξω το σκηνικό, αποφάσισα να (ξανα)επισκεφτώ, ένα θρυλικό ουζερί στη μέση της Θεσ/νίκης. Το «Ούζου Μέλαθρον». Το …πρότυπο κι αυθεντικό.
Είχα πάει πρώτη φορά με τον αδελφό μου, φίλο των νεόκοπων επιχειρηματιών, όταν αυτό, ήταν ακόμα ένα μικρό μαγαζάκι και η επιχείρηση έκανε τα πρώτα της βήματα. Από τότε επεκτάθηκε σε 4-5 γειτονικά μαγαζιά, σε 4-5 πόλεις της Ελλάδας, ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. Με τον α ή β τρόπο βρίσκεται σε 17 «σημεία πώλησης». Πουθενά, σ’ όποιο απ’ αυτά πήγα, δεν απογοητεύθηκα, αν και συνήθως επισκέπτομαι το «Ελλάς Μέλαθρον» στο Cosmos. Ήταν όπως το θυμόμουν. Αναλλοίωτο. Και οι χώροι και οι τεράστιοι χαρακτηριστικοί κατάλογοι του menu και τα «παράξενα» πιάτα και φυσικά οι υπέροχες γεύσεις. Και οι τιμές.
Δεν το μετάνιωσα. Συνήθως, μέσα στο μυαλό οι αναμνήσεις ωραιοποιούν τα πράγματα. Και γι’ αυτό είμαι επιφυλακτικός. Εδώ απλώς δεν χρειαζόταν. Κι έτσι το μεγάλο πρόβλημα μου δεν ήταν τι να παραγγείλω αυτή την φορά αλλά τι όχι.

Υ.Γ: Μείναμε και (αυτό) το βράδυ στη Θεσ/νίκη. Και σήμερα, ελεύθεροι από υποχρεώσεις, πήγαμε στο εμπορικό κέντρο (στο "Mediterranean Cosmos" βεβαίως-βεβαίως). Πριν το μεσημέρι ξεκινήσαμε για τα μέρη μας. Κατεβήκαμε στο δρόμο των λιμνών και στη Μεγάλη Βόλβη σταματήσαμε για φαγητό. Η «Σκάλα» κάνει τα καλύτερα "πρικιά" κι εγώ τα τίμησα δεόντως.