Γυναίκα

Ημέρα της γυναίκας σήμερα.
Και γι' αυτόν τον λόγο επέλεξα να …καταχωρήσω/δημοσιεύσω (πώς να το πω;) ένα αρχαίο κείμενο για την ενάρετη γυναίκα.
Υπολογίζεται ότι είναι του 10ου αι. πΧ. κι αποτελεί μέρος των ιερών κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης.
Πέραν της θεοπνευστίας του, έχει για μένα σημασία και για κάποια άλλα δευτερεύοντα στοιχεία:
_ Είναι η θέση μιας γυναίκας για την Γυναίκα,
_ Είναι η θέση μιας μάνας που ορμηνεύει τον γιο της,
_ Είναι η κατακλείδα του βιβλίου του σοφού, όπως έχει μείνει στην ιστορία, βασιλιά Σολομώντα, με τίτλο «Παροιμίες».
Το κείμενο* έχει ως εξής:
"Τα λόγια του βασιλιά Λεμουήλ, ο χρησμός που η μητέρα του τον δίδαξε.
Τι, γιε μου; Και τι, παιδί της κοιλιάς μου; Και τι γιε των ευχών μου;
Μη δώσεις τις δυνάμεις σου στις γυναίκες ούτε τους δρόμους σου στις αφανίστριες των βασιλιάδων.
[…]Μια ενάρετη γυναίκα ποιος θα βρει; Επειδή μια τέτοιου είδους γυναίκα είναι πολύ πιο πολύτιμη, περισσότερο ακόμα κι από τα μαργαριτάρια.
Η καρδιά του άνδρα της θαρρεί πάνω σ’ αυτήν και δεν στερείται από αφθονία.
Θα του φέρει καλό και όχι κακό όλες τις ημέρες της ζωής της.
Ζητάει μαλλί και λινάρι και εργάζεται με τα χέρια της ευχαρίστως.
Είναι σαν τα πλοία των εμπόρων· φέρνει την τροφή της από μακριά.
Και σηκώνεται, ενώ είναι ακόμα νύχτα, και δίνει τροφή στην οικογένειά της, και έργα στις υπηρέτριές της.
Κοιτάζει ένα χωράφι, και το αγοράζει· από τον καρπό των χεριών της φυτεύει αμπελώνα.
Ζώνει την οσφύ της με δύναμη, και ενισχύει τους βραχίονές της.
Αισθάνεται ότι το εμπόριό της είναι καλό· το λυχνάρι της δεν σβήνεται την νύχτα.
Βάζει τα χέρια της στο αδράχτι, και κρατάει στο χέρι της την ρόκα.
Ανοίγει το χέρι της στους φτωχούς, και απλώνει το χέρι της στους απόρους.
Δεν φοβάται το χιόνι για την οικογένειά της· επειδή, ολόκληρη η οικογένειά της είναι ντυμένοι διπλά.
Κάνει για το εαυτό της σκεπάσματα· το ένδυμά της είναι βύσσος και πορφύρα.
Ο άνδρας της γνωρίζεται στις πύλες, όταν κάθεται ανάμεσα στους πρεσβύτερους του τόπου.
Κάνει λεπτό πανί, και το πουλάει· και δίνει ζώνες στους εμπόρους.
Ισχύ και ευπρέπεια είναι ντυμένη· και ευφραίνεται για τον μελλοντικό καιρό.
Ανοίγει το στόμα της με σοφία και επάνω στη γλώσσα της είναι νόμος ευμενείας.
Επαγρυπνεί στην διακυβέρνηση του σπιτιού της, και ψωμί οκνηρίας δεν τρώει.
Τα παιδιά της σηκώνονται και την μακαρίζουν· ο άντρας της, και την επαινεί·
πολλές θυγατέρες φέρθηκαν άξια, εσύ, όμως, τις ξεπέρασες όλες.
Ψεύτικη είναι η χάρη, και μάταιη η ομορφιά· η γυναίκα, η οποία φοβάται τον Κύριο, αυτή θα επαινείται.
Δώστε της από τον καρπό των χεριών της· και τα έργα της ας την επαινούν στις πύλες."

____
*
Σε μετάφραση, στη δημοτική γλώσσα
(από τις εκδόσεις "Πέργαμος")