Με τις μαμάδες

Μετά από πολύ σχεδιασμό και μια τουλάχιστον αναβολή, χτες βρεθήκαμε και πάλι στην Κερκίνη. Αυτή την φορά με την μαμά και την …"μαμά". Αυτή την φορά σε μια άλλη εποχή, πιο …πράσινη. Γεμάτη ήχους, μυρωδιές, χρώματα. Γεμάτη ζωή. Για πρώτη φορά κάναμε βαρκάδα όχι στα συνηθισμένα νερά αλλά ανάμεσα από τα γεμάτα πουλιά και φωλιές δέντρα του υδρόβιου δάσους. Του μοναδικού στην Ελλάδα, του δεύτερου στην Ευρώπη.
Όταν ήρθε η ώρα, φάγαμε τις σπεσιαλιτέ του τόπου στην Ελωδία παρέα με κάποιους μαθητές και δασκάλους από το νομό της Καβάλας (πέντε σχολικά λεωφορεία ήταν στην περιοχή). Και τέλος, πριν το δειλινό, αποχαιρετίσαμε την λίμνη "μας" από τον εξώστη του "Πήλινου" στο Λιθότοπο. Πίνοντας καφεδάκι. Με καλή, μελαγχολική μουσική και υπέροχη θέα.
Εις το επανιδείν, μουρμούρισα φεύγοντας.