Βακτηρίδια αιώνων

Απ’ ό,τι διάβασα πρόσφατα σε ένθετο, η δαρβινική Θεωρία δέχτηκε ακόμα ένα χτύπημα. Συνέβη με την ανακάλυψη «ζώντων» βακτηριδίων για τα οποία υπολογίζεται ότι είναι 500.000 χρονών. Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών μια (διεθνή) ομάδα υπό τον δρ. Έσκε Γουίλερσλεβ (Πανεπ. Κοπεγχάγης) εντόπισε τα αρχαία βακτηρίδια με το ζωντανό γενετικό υλικό σε από αιώνες παγωμένα στρώματα εδάφους, σε περιοχές του Β.Δ. Καναδά και της Β.Α. Σιβηρίας.
Πέρα από τα συμπεράσματα που περιμένουν να εξάξουν από την μελέτη τους σχετικά με τον τρόπο γήρανσης των κυττάρων, τον τρόπο επιβίωσης σε συνθήκες ψύχους κλπ, οι ειδικοί θα πρέπει να απαντήσουν και σ’ ένα μεγάλο ερώτημα που τίθεται, το αν τελικώς η εξέλιξη είναι κυκλική με τρόπο ώστε «να δαγκώνει την ουρά της», αν και όταν το αρχαίο DNA συναντήσει το νέο και αναμιχθεί μαζί του.
Ερώτημα που μου θυμίζει ένα αντίστοιχο για το σύμπαν.
Σύμφωνα με ό,τι έμαθα σχετικά έχει αποδειχθεί πλέον ότι (το σύμπαν) δεν διαστέλλεται και συστέλλεται περιοδικά αλλά διαστέλλεται εξ αρχής και άρα υπάρχει χρονικό σημείο μηδέν και δημιουργία.