Είναι κάτι μέρες που αμφιβάλεις για όλα.
Δεν ξέρεις αν μπορείς να συνεχίσεις.
Βάζεις τα δυνατά σου αλλά φαίνεται να μη είναι αρκετό. Προχωρείς; Υποχωρείς; Μάχεσαι πάντως. Κι επιμένεις. Επιμένεις και συνεχίζεις. Και πολεμάς. Γιατί; Γιατί το μάτι σου έχει καρφωθεί στην κορδέλα τερματισμού και επέκεινα. Εκεί που ακόμα δεν βλέπεις αλλά ξέρεις πως είναι εκεί.
Το ερώτημα είναι αν εσύ βρίσκεσαι στη σωστή θέση; Πως μπορείς να είσαι βέβαιος;
Ο δρόμος είναι ανηφορικός και δύσκολος, ok. Είναι στενός, εντάξει.
Όμως είναι στενός …εκ κατασκευής; Ή εξ αιτίας του δικού σου φόβου (μη πιάσεις, μη γευθείς, μη εγγίσεις); Μήπως τον στένεψες εσύ; Μήπως έγινες «βασιλικότερος του βασιλέως»;
Κι ούτε μπορείς να εφησυχάζεις. Το «αγωνίζομαι» δεν σημαίνει και πολλά. Πολλοί αγωνίζονται. Μα δεν μπορεί ο καθένας να είναι νικητής. Υπάρχουν κανόνες. «Αν νομίμως δεν αγωνισθεί τις, δεν στεφανούται»!! Έλεγξε τον εξοπλισμό σου. Είσαι στο σωστό διάδρομο; Είσαι στο σωστό γήπεδο; Πρέπει να το εξακριβώσεις. Κι αν πολλοί τρέχουν μαζί σου, πάλι δεν σημαίνει τίποτα. Οι πολλοί δεν έχουν πάντα δίκιο.
Δεν μπορεί ο καθένας να είναι νικητής.
Δεν ξέρεις αν μπορείς να συνεχίσεις.
Βάζεις τα δυνατά σου αλλά φαίνεται να μη είναι αρκετό. Προχωρείς; Υποχωρείς; Μάχεσαι πάντως. Κι επιμένεις. Επιμένεις και συνεχίζεις. Και πολεμάς. Γιατί; Γιατί το μάτι σου έχει καρφωθεί στην κορδέλα τερματισμού και επέκεινα. Εκεί που ακόμα δεν βλέπεις αλλά ξέρεις πως είναι εκεί.
Το ερώτημα είναι αν εσύ βρίσκεσαι στη σωστή θέση; Πως μπορείς να είσαι βέβαιος;
Ο δρόμος είναι ανηφορικός και δύσκολος, ok. Είναι στενός, εντάξει.
Όμως είναι στενός …εκ κατασκευής; Ή εξ αιτίας του δικού σου φόβου (μη πιάσεις, μη γευθείς, μη εγγίσεις); Μήπως τον στένεψες εσύ; Μήπως έγινες «βασιλικότερος του βασιλέως»;
Κι ούτε μπορείς να εφησυχάζεις. Το «αγωνίζομαι» δεν σημαίνει και πολλά. Πολλοί αγωνίζονται. Μα δεν μπορεί ο καθένας να είναι νικητής. Υπάρχουν κανόνες. «Αν νομίμως δεν αγωνισθεί τις, δεν στεφανούται»!! Έλεγξε τον εξοπλισμό σου. Είσαι στο σωστό διάδρομο; Είσαι στο σωστό γήπεδο; Πρέπει να το εξακριβώσεις. Κι αν πολλοί τρέχουν μαζί σου, πάλι δεν σημαίνει τίποτα. Οι πολλοί δεν έχουν πάντα δίκιο.
Δεν μπορεί ο καθένας να είναι νικητής.
1 σχόλιο:
"Το ερώτημα είναι αν εσύ βρίσκεσαι στη σωστή θέση;"
Διαβάζοντας το ποστ, προβληματίστηκα αρκετά, γιατί αν και παλιότερο , για μένα είναικάτι γνώριμο, επίκαιρο και φλέγον (άκρως σημαντικό!!). Πολλάκις έχω βρεθεί σε ανάλογη θέση. Αλλά πρώτη φορά βρίσκομαι στη θέση να το απαντήσω.
Να κάνω μια προσπάθεια λοιπόν να απαντήσω, με τα όσα μέχρι τώρα έχω καταφέρει να μάθω.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν βρίσκομαι στη σωστή θέση. Και ιδού το "μυστικό":είναιένα ερώτημα το οποίο δεν καλούμαι να απαντήσω εγώ μόνος μου. Άλλος θα απαντήσει για μένα. Αν λοιπόν η απάντηση που λάβω είναι αρνήτικη ή αν ακόμα δεν είμαι σε θέση να λάβω απάντηση, αν δεν "ακούω" και δε "βλέπω" καλά, τότε πολύ πιθανόν δεν είμαι και στη σωστή θέση.
Στην αμφιβολία μου λοιπόν, όταν π.χ περπατώντας στα κύματα αρχίσω να βουλιάζω, "Κάποιος" θα έρθει,με "κάποιον" τρόπο δικό του, να με ανασύρει, να μου απαντήσει. Αν δεν έρθει αυτός ο κάποιος να δώσει απάντηση, τότε σημαίνει ότι δεν είμαι στη σωστή θέση, είμαι πολύ μακριά.
Μα θα μου πεις, δεν μπορεί απλά να αργεί να έρθειη απάντηση; Ναι , μπορει (βλέπε Δανιήλ, Ιωβ κλπ.).
Τότε τι κάνω σ'αυτή την περίπτωση;Κάνω αυτό που λες..Εξετάζω τον εαυτό μου, ελέγχω τον εξοπλισμό μου, φροντίζω να έρθω όσο πιο κοντά γίνεται, να είμαι όσο πιο "νόμιμος" γινεται, να περπατάω στο φως. Είναι ασφαλιστική δικλείδα η μετάνοια.Μετάνοια is a win win situation!
Μακάρι να το θυμάμαι αυτό στον επόμενο (σχεδόν σίγουρο) κλυδωνισμό...Remind me please! :)
Δημοσίευση σχολίου