Χριστούγεννα

Σήμερα, στον λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο, γιορτάζονται τα Χριστούγεννα. Τα γενέθλια του Χριστού.

Στο πνεύμα αυτής της ημέρας και όλης της περιόδου των εορτών γίνονται κάποιες εκδηλώσεις σε πλατείες, σε σχολεία και αλλού, οι πόλεις στολίζονται κατάλληλα και φωταγωγούνται. Παντού μπορείς να δεις φωτάκια, στολισμένα έλατα ή καραβάκια, το Άστρο των Μάγων, χιονάνθρωπους, φάτνες και λοιπά.

Ε, λοιπόν όχι. Αυτό είναι λάθος. Λάθος. Για να μη πω έγκλημα!!

Εντάξει, να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα, τα θέλουμε τα Χριστούγεννα, άλλα όχι και να αναφερόμαστε στον Χριστό. Ε, όχι και να μιλάμε γι' αυτόν που έχει τα γενέθλια. Τον εορτάζοντα! Αυτό απαγορεύεται!!

Ναι. Αυτό επιδιώκουν ορισμένοι κύκλοι και ενίοτε εφαρμόζουν στην “προοδευτική” Γαλλία (και πολύ φοβάμαι πως και αλλού).

Εφόσον το κράτος έχει διαχωριστεί από την καθολική εκκλησία με νόμο (από το 1905) οι οπαδοί της αυστηρής του εφαρμογής και της θρησκευτικής ουδετερότητας στη δημόσια σφαίρα, πρεσβεύουν πως και η φάτνη ως σύμβολο της χριστιανικής θρησκείας δεν έχει θέση σε πλατείες και πάρκα, αφού το άρθρο 28 του νόμου απαγορεύει κάθε "σύμβολο ή έμβλημα θρησκευτικού χαρακτήρα σε δημόσια κτίρια"

Το θέμα είχε απασχολήσει πέρυσι (το 2016) ακόμα και το γαλλικό ΣτΕ, το οποίο συνεδρίασε δυο (2) φορές προκειμένου να αποφασίσει για το θέμα (στην 1η συνεδρίαση δεν υπήρξε ομοφωνία, στην 2η η απόφασή του κρατήθηκε μυστική). Ακόμα παλαιότερα είχε πάρει δύο αντικρουόμενες αποφάσεις σε σχέση με το θέμα: η "φάτνη" στο κτίριο του γενικού συμβουλίου στο Βαντέ επετράπη, ενώ μια άλλη σκηνή από τη γέννηση του θεανθρώπου της χριστιανικής πίστης στο δημαρχείο της κοινότητας Μελάν του Παρισιού, απαγορεύτηκε.

Φέτος το πράγμα φαίνεται να ... εξελίσσεται. Δάσκαλοι σε δημοτικό της Ν.Α Γαλλίας, διέκοψαν την προβολή χριστουγεννιάτικης ταινίας σε μαθητές τους γιατί ... “μιλούσε για τον Χριστό”. Η αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων "Το Αστέρι των Χριστουγέννων" περιγράφει την ιστορία ενός γαϊδουριού που ακολουθεί την Παρθένο Μαρία και τον Ιωσήφ ως τη Βηθλεέμ και τη γέννηση του θείου βρέφους. Οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί αναφέρουν πως θεώρησαν από την περίληψη της ταινίας πως το έργο θα εκτυλισσόταν μεν σε χριστουγεννιάτικη περίοδο, όχι όμως πως θα περιέγραφε τα Χριστούγεννα!

Δήλωσαν* δε τα εξής: Στην διάρκεια της προβολής "συνειδητοποιήσαμε ... πως δεν πρόκειται για ένα φιλμ σε χριστουγεννιάτικο κλίμα, αλλά για την ιστορία της Γέννησης, της γέννησης του Ιησού, της περιπλάνησης της Μαρίας και του Ιωσήφ ως τη Βηθλεέμ. Το έργο βασίζει λοιπόν το περιεχόμενό του στα Ευαγγέλια, κάτι που δεν είναι κοσμικό"

Λοιπόν. Τα Χριστούγεννα του Χριστού απαγορεύονται. Τα κοσμικά Χριστούγεννα επιτρέπονται. Τα κοσμικά, όχι τα πνευματικά. Κατανοητό;

Θέλω να δω πως θα εφαρμοστεί αυτό στις γιορτές του Πάσχα! Πως θα γιορτάζεται Ανάσταση Χριστού ... χωρίς Χριστό;!!

Ή μάλλον, όχι. Δεν θέλω να το δω (κι αυτό).

___________
* "Mais on se rend compte au fil de l’histoire qu’il ne s’agit pas d’un film sur une légende de Noël mais sur l’histoire de la nativité, de la naissance de Jésus"

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ

Γίνεται ήδη σπονδή και ο καιρός της αναχωρήσεώς του έφθασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθη, τον δρόμον ετελείωσε, την πίστην διετήρησε*. Εμείς τον αποχαιρετήσαμε χτες, μάλλον σοκαρισμένοι ακόμα από το γεγονός.
Στο τελευταίο φύλλο του ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ έγραφε**:
"Το αύριο δεν είναι δικό μας, διότι δε γνωρίζουμε τίποτα για το μέλλον της ζωής μας και για την πορεία του σώματός μας ... Άρχισε από σήμερα να διαβάζεις το Ευαγγέλιο και γονάτιζε όταν έχεις ευκαιρία στο δωμάτιό σου και μίλα στο Θεό και Πατέρα να σου αποκαλύψει τον Ιησού Χριστό".

_________  
*  βλ. την προς Τιμόθεον Β', στο κεφ. Δ', εδάφια 6 και 7
** Από το κύριο άρθρο με τίτλο: “Θέλεις να γνωρίσεις το Χριστό;” και ημερομηνία: Νοεμβρίου 01, 2017. Τελευταία τροποποίησή του την Πέμπτη 02 Νοεμβρίου 2017 στις 16:50'

Έτσι.

Για τον Αγωνιστή που έφυγε. Για τον “παππού” της Καβαλιώτικης (και όχι μόνον) σύναξης. Γι' αυτόν, για την οικογένειά του, για μας τους ίδιους:

"Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
την πίκρα της ζωής. Όντας βυθίση
ο ήλιος και το σούρουπο ακολουθήση,

μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και νάναι"

"Α δε μπορής παρά να κλαίς το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν - μα δε βολεί να λησμονήσουν."*

______

* Στοίχοι του Λορέντζου (Λαυρέντη) Μαβίλη (1860-1912). Η πρώτη και η τελευταία στροφή από το ποίημά του με τίτλο "Λήθη".

   ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anthology/95#ixzz3KLrFvEPj

56

Πρέπει κανένας να γεράσει για να πεισθεί πόσο λιγόχρονη είναι η ζωή.

________________________ Αρτούρ Σοπενχάουερ

(Γερμανός φιλόσοφος, θεωρούμενος ως πεσιμιστής)

Για το Καλοκαιράκι που έφυγε

"Διακοπές Στη Φύση" (90Χ50/λάδι) 1990

Για το Καλοκαιράκι που αποχώρησε και ήδη μου λείπει

Κλείσμα ή Κλίσμα;

Για το “Κλείσμα” έχω ξαναγράψει. Σημείο αναφοράς στη Θάσο, στη Σκάλα Καλλιράχης, στην έξοδο του χωριού προς Μαριές. Εκεί που συγκλίνει ο δρόμος ο παραλιακός μ' αυτόν που κατεβαίνει απ' το βουνό. Υπέροχα μεζεδάκια, υπέροχο τοπίο. Το έχω πάντα στην άκρη του μυαλού μου και σήμερα που βρήκα ευκαιρία το επισκέφθηκα. Με παρέα. Και μεσημεριάτικα, για να έχουμε άνεση “κινήσεων”. Φέτος λειτουργούν δύο (2) ταβερνούλες στη περιοχή και εκμεταλλεύονται και ξαπλώστρες, ομπρέλες κλπ με ακριβό τίμημα. Το “Παλιό Κλείσμα” και το “Κλίσμα - Ο Ανδρέας” συναγωνίζονται σε όλα. Η θάλασσα μπροστά τους είναι γεμάτη κροκάλες και δυσκολεύεσαι να μπεις. Όμως, ένα μόλις μέτρο πιο μέσα και βρίσκεσαι σε “πισίνα”. Φανταστικό μέρος για να φας δίπλα στο κύμα με θέα την ανοιχτή θάλασσα και στο βάθος τις ακτές της Καβάλας και την Χαλκιδική. Το βραδάκι είναι άλλη η ομορφιά και η ώρα που ο ήλιος χάνεται είναι η αγαπημένη μου.

Για να γυρίσουμε όμως στο φαγητό και την συγκεκριμένη ... επίσκεψη. Διαλέξαμε το “Παλιό Κλίσμα”* και ζητήσαμε απλά πιάτα. Μύδια τηγανητά, γάβρος, καλαμαράκια, χταποδάκι σχάρας (δεν είχε κρασάτο που ήθελα), τηγανητή μελιτζάνα (την σερβίρουν κομμένη σε λουρίδες σαν τηγανητές πατάτες),τζατζίκι κλπ. Αν και φάνηκαν λίγα, χορτάσαμε και περίσσεψαν. Μας αποχαιρέτησαν με ηδύποτα και φρούτα (κι έναν λογαριασμό “τσιμπημένο”).

____

* Κλείσμα από την λέξη “κλείσιμο” όπως προφέρεται από τους ντόπιους

ή Κλίσμα από το (γνωστό) “κλύσμα” μια και λέγεται ότι στη περιοχή υπήρχε μια πηγή που λειτουργούσε σαν καθαρτικό;

Κανείς δεν ξέρει.

 Αξιολόγηση:
"Παλιό Κλείσμα":
Γεύση 4 – ποιότητα 4 – ποσότητα 4 – περιβάλλον 5 – εξυπηρέτηση 5 – τιμή/απόδοση 4
Σύνολο: 26 - Μ.Ο: 4,33

Ως πότε;

Τελευταία μέρα του Ιουλίου σήμερα. Τέτοια μέρα, πριν 161 χρόνια (το 1856 δηλαδή), με βασιλικό διάταγμα ο Όθωνας απαγορεύει το κάπνισμα στους κλειστούς δημόσιους χώρους. Αιτία της απαγόρευσης ο φόβος για εκδήλωση πυρκαγιάς. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που δημιουργούν θεσμικό πλαίσιο για την απαγόρευση του καπνίσματος. Κι όμως. Τόσο χρόνια μετά, ακόμα να εφαρμόσουμε τους σχετικούς νόμους! Ακόμα να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω!
Απογοητευτικό, δεν είναι;

Σημείωση:

Τηλέφωνο καταγγελίας για κάπνισμα σε χώρους που δεν επιτρέπεται: 1142

Μπουρίνι

Πέντε με έξι μέρες στη Θάσο, μέσα στον Ιούλιο, υπόσχονται επιτυχημένες διακοπές. Να όμως που πέσαμε σε ... “ιδιαίτερα καιρικά φαινόμενα”. Για δυο μέρες βροχή κι ανεμοζάλη. Που να πας; Το πολύ πολύ μέχρι τoν Λατσούρη για να πάρεις τα χρειαζούμενα. Άλλωστε για τρεις απ' αυτές τις μέρες το μπάνιο ήταν ... απαγορευμένο. Ένα δακτυλίδι καφέ - μαύρης λάσπης περικύκλωνε το νησί. Συνέπεια αυτών των συγκεκριμένων “φαινομένων” (βλ. Μπουρίνι). Κι από το κύμα και την ανακατωσούρα κι απ' ό,τι κατέβασαν οι χείμαρροι από τα καμένα.
Πιο πολύ σκεφτόμουν τους τουρίστες!

Ενδοσκόπηση

"Προσπαθώ να μη απογοητεύσω τους άλλους, όσον αφορά όμως τον εαυτό μου δεν μπορώ ν' αποφύγω την απογοήτευση". Είπε ο Όλιβερ Γκόλντσμιθ (Ιρλανδός γιατρός και συγγραφέας του 18ου αιώνα). Πόσοι, σήμερα, μπορούν να (μην) προσυπογράψουν αυτή την αυτοκριτική;

Kavala AirSea Show

Οι δοκιμαστικές πτήσεις των αεροσκαφών στον ουρανό της Καβάλας που προετοιμάζονται για το αυριανό Show, το 6ο “Kavala Air Sea Show”, αναστάτωσαν τους κατοίκους της πόλης. Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν εντόνως στα τοπικά κανάλια κάποιοι εναντιώνονταν έτσι κι αλλιώς λόγω κόστους, άλλοι υπεραμύνθηκαν της προσπάθειας για τουριστική προβολή και έσοδα, όλοι όμως, όλοι ... σήκωσαν “τα κεφάλια ψηλά”.

Μόνο γι' αυτό άξιζε.

Σημείωση:

Οι εκδηλώσεις και παράλληλες δράσεις του θα κρατήσουν 2 μέρες.

Την Κυριακή 2/7 ομάδα αεροσκαφών θα πραγματοποιήσει αεροπορικές επιδείξεις και στη παραλία της Περάμου εγκαινιάζοντας έτσι το 1ο “Pageo Flying Day”

Κρεμαστό Νερό

Έχω αναφερθεί κι άλλες φορές σε καταρράκτες. Μου αρέσουν πολύ και τους χαίρομαι πολύ.
Ποτέ δεν μπορούσα όμως να φανταστώ ότι σε δικό μας χώρο βρίσκεται ο Νο 1 σε ύψος καταρράκτης του κόσμου, απ' αυτούς που χύνονται στη θάλασσα.
Του κόσμου, ε!! Αδιανόητο; Κι όμως αληθινό.
Υπάρχουν πολύ λίγα μέρη στον πλανήτη1 όπου οι καταρράκτες χύνονται κατευθείαν στη θάλασσα. Και ναι, ο μεγαλύτερος βρίσκεται στην Ελλάδα, στο νότιο μέρος της Σαμοθράκης2. Το νερό υπολογίστηκε ότι πέφτει από ύψος 180 μέτρων (η πρωτιά που λέγαμε) και τον Χειμώνα, όταν ο όγκος των υδάτων πολλαπλασιάζεται, δεν κατρακυλά στα βράχια αλλά πετά στο αέρα πριν καταλήξει στην αγκαλιά του Αιγαίου. Γι' αυτό και οι ντόπιοι τον ονομάζουν “Κρεμαστό Νερό”. Εκτός από “ο ψηλότερος στον κόσμο που χύνεται στη θάλασσα” είναι και ο 4ος μεγαλύτερος στην Ευρώπη και ο 11ος μεγαλύτερος στον κόσμο. Δυστυχώς μόνο από την θάλασσα (ή τον αέρα) έχει κάποιος πρόσβαση σ' αυτόν.
 ___

1 Μετά την Σαμοθράκη το πιο κοντινό σε μας μέρος με καταρράκτη που χύνει τα νερά του στη θάλασσα είναι η ... Γροιλανδία.

2 Κάποιοι έχουν μπερδέψει τα νησιά και θέλουν να μπερδέψουν κι εμάς. Σε πρόσφατη δημοσίευση (αυτή είναι και η αφορμή που γράφω το παρόν) τοποθετούν τον συγκεκριμένο καταρράκτη στη ... Θάσο. Ε, “τι Seiko, τι Meiko, μπρε. Ντίπλα-ντίπλα τα εργοστάσια”;

Αφιερωμένο στην WAD

Για την WorldArtDay
"Στον Πολιτισμό" (50Χ30~/λάδι)

Από το 2012, η 15η του Απριλίου θεωρείται Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης (World Art Day). Καθιερώθηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Τέχνης (IAA), με τη διακήρυξη της Γκουανταλαχάρα. Την πρόταση είχε κάνει η Τουρκία.

Γιατί η 15η Απριλίου; Γιατί αυτή είναι η ημερομηνία γέννησης του μεγάλου, του εμβληματικού καλλιτέχνη της Αναγέννησης, του Λεονάρντο Ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci).*

__
* Γιατί επιλέχθηκε ο Leonardo; Γιατί θεωρήθηκε "σύμβολο της ελευθερίας της έκφρασης, της ανοχής, της πολυπολιτισμικότητας, της συναδέλφωσης και της παγκόσμιας ειρήνης".

Αυτοάνοσα

Η 7η Απριλίου θεωρείται γενέθλιος ημέρα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (που δημιουργήθηκε σαν σήμερα το 1948).
Κάθε χρόνο αυτή η μέρα, η “Παγκόσμια Ημέρα Υγείας”, αφιερώνεται σε κάποιο σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας.
Αν και φέτος είναι αφιερωμένη στην Κατάθλιψη, εγώ βρίσκω αφορμή για να γράψω κάτι για μια σύγχρονη μάστιγα, για τα Χρόνια Νοσήματα. Μέρος των οποίων είναι τα Αυτοάνοσα.
Ναι, το προσδόκιμο της ζωής μας αυξήθηκε θεαματικά και δεν πεθαίνουμε πλέον μαζικά από λοιμώξεις όπως τύφο, ευλογιά, ανεμοβλογιά, ιλαρά, πολιομυελίτιδα, δυσεντερία κι άλλα σχετικά. Ζούμε όμως σε νέες συνθήκες, σε ένα επιβαρυμένο περιβάλλον, περιτριγυρισμένοι από τοξικά και ακτινοβολίες, μετέχοντες μιας μη φυσιολογικής αλυσίδας τροφών με ελαττωμένα τα ζωτικά θρεπτικά συστατικά και υπεραυξημένα τα χημικά. Οι ανοχές των φυσιολογικών ορίων του οργανισμού μας, (ενός οργανισμού θαυμαστού με αρμονία και λειτουργική ικανότητα αυτοεπισκευής), δεν αρκούν πια. Το φορτίο που μας επιβάλλεται είναι υπερβολικό και το σώμα μας, δεν προλαβαίνει να επιδιορθώνει τις βλάβες. Η συνεχής πάλη με τους αόρατους εχθρούς μας, το βάζει σε διαδικασία Χρόνιας Φλεγμονής που είναι προθάλαμος νόσου. Και μένει σ' αυτή την κατάσταση για πολλά χρόνια. Κατά μέσο όρο ζούμε εβδομήντα με ογδόντα (άντε και ενενήντα) χρόνια, εκ των οποίων τα μισά περίπου άρρωστοι. Κυρίως από Χρόνια Νοσήματα, αφού το 88% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει απ' αυτά. Έτσι τουλάχιστον έλεγε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το 2015.
Τα Χρόνια Νοσήματα είναι ασθένειες όπως Χοληστερίνη, Σακχαρώδης Διαβήτης, Παχυσαρκία και περιττά κιλά, Υπέρταση, διάφορα Σύνδρομα, Αυτοάνοσα Νοσήματα, που καταλήγουν σε καρδιοπάθειες και διάφορες άλλες εκφυλιστικές νόσους.
Τη μισή λοιπόν ζωή μας, λαμβάνουμε φάρμακα. Και ανησυχούμε μονίμως για την υγεία μας και για αυτή την πανδημία της εποχής, τα σύγχρονα Χρόνια Νοσήματα, που αποδεκατίζουν και ταλαιπωρούν τον πληθυσμό. Που όλα τους είναι απόρροια των συνθηκών διαβίωσης, σε έναν πλανήτη που αλλάξαμε και εκτρέψαμε από το φυσιολογικό.
Μια υποομάδα των Χρονίων είναι τα λεγόμενα Αυτοάνοσα Νοσήματα. “Ασθένειες” που "θερίζουν" πλέον και που προκαλούνται από εσφαλμένη λειτουργία του Ανοσοποιητικού μας Συστήματος. Το οποίο επιτίθεται σε κύτταρα του ίδιου του οργανισμού, τα οποία σταδιακά, παύει να αναγνωρίζει ως δικά του και τα βλέπει σαν ξένα και εχθρικά.
Ναι, πολεμούμε τον εαυτό μας. Ακόμα και σ' αυτό το επίπεδο!

Σημείωση:

Περισσότερες από 80 ασθένειες καταγράφονται επίσημα, ως αποτέλεσμα της επίθεσης αυτής του Ανοσοποιητικού Συστήματος με «αυτοαντισώματα» εναντίον οργάνων, ιστών και κυττάρων του ίδιου του σώματος. Άλλες 20 προστέθηκαν πρόσφατα, ενώ οι ερευνητές, πρόκειται να προσθέσουν τουλάχιστον 40 επιπλέον ασθένειες στα Αυτοάνοσα Νοσήματα.

Πηγές - Σχετ.Ιστότοποι:

• http://www.who.int/en/
• Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία  
  
• http://functionalmedsystem.com/
  
• https://www.sansimera.gr/worldays/14  
  

Ψαράκι μικρό – Ψαράκι μεγάλο

Το μαγαζί άνοιξε αρχικά στο στενάκι δίπλα στην Άλφα, στο χώρο που πρώτα υπήρχε το “Τηγάνι”. Καλό το τηγάνι, το δοκιμάσαμε και οικογενειακώς και με φίλους. Όταν άλλαξε σε “Ψα-Ρακι” ξαναμπήκε στα ... ενδιαφέροντά μας αλλά μια το ένα μια το άλλο δεν αξιωθήκαμε να το επισκεφθούμε. Και το Ψαράκι απέκτησε φήμη και μεγάλωσε και σαν ήρθε η ώρα του, κολύμπησε σε νέο στέκι πιο κοντά στο φυσικό του περιβάλλον. Τώρα, δίπλα στη θάλασσα, στο ΝΟΚ, έγινε ακόμα πιο δελεαστικό. Και μεις ... υποκύψαμε.
Το επισκεφθήκαμε τώρα το μεσημέρι. Και η πρώτη εντύπωση ήταν πολύ καλή. Μεγάλο, φωτεινό, πεντακάθαρο. Το μενού όμως κάπως απογοητευτικό. Περιμέναμε περισσότερη ποικιλία σε θαλασσινά και μεζεδάκια. Καταλήξαμε σε κάπως κλασικά πιάτα: Καλαμαράκια (θράψαλα) που τα σερβίρουν σε διχτάκι μικρής φριτέζας, μπακαλιάρος μαγειρεμένος με πατάτες, μπακαλιάρος τηγανητός με κουρκούτι και σκορδαλιά (η οποία δυστυχώς ήταν σκορδαλιά πατάτας, κάτι σαν πουρές) μαζί με άλλα ... συνοδευτικά. Το αποτέλεσμα ήταν θετικό. Νόστιμα όλα τους με ωραίες γεύσεις και πολύ καλές τιμές.
Απλώς ... ε, δεν ενθουσιαστήκαμε κιόλας! Ίσως πρέπει να δευτερώσουμε κάποια στιγμή.

 Αξιολόγηση:
"Ψαράκι":
Γεύση 3 – ποιότητα 4 – ποσότητα 3 – περιβάλλον 5 – εξυπηρέτηση 4 – τιμή/απόδοση 5
Σύνολο: 24 - Μ.Ο: 4

Να κάνω αίτηση για απόδοση “Δαπάνης”;

Στα πολύ παλιά χρόνια, μιλάμε για την προ Ίντερνετ εποχή, όταν ένας ασφαλισμένος (στο ΙΚΑ για παράδειγμα) έκανε μια “Δαπάνη” για έξοδα μετακίνησης ή για γυαλιά πάθησης ή για οτιδήποτε άλλο, κατέθετε στο Ταμείο του μια βεβαίωση γιατρού για την αναγκαιότητα της δαπάνης λόγω της πάθησής του με την έγκριση του Ελεγκτή και την απόδειξη αγοράς. Στις περισσότερες περιπτώσεις είχε απάντηση μέσα σε 10 ημέρες και το δικαίωμα να κάνει “Ένσταση” αν δεν τον ικανοποιούσε το αποτέλεσμα. Αφού ξεκίνησε η μηχανογράφηση, στον αστερισμό του ΕΟΠΥΥ πλέον, για την ίδια Δαπάνη κατέθετε τα ίδια έγγραφα και επιπλέον φωτοτυπία της πρώτης σελίδας ενός βιβλιαρίου τραπέζης όπου ήθελε να κατατεθούν τα χρήματα που θα εγκρίνονταν. Τουλάχιστον για την πρώτη του δαπάνη. Η πίστωση γινόταν μέσα σε 1½ με 2 μήνες. Πρακτικά διαγραφόταν το δικαίωμα Ένστασης. Τώρα που τα διοικητικά τμήματα των ΙΚΑ, ΟΓΑ, Δημοσίου και ΟΑΕΕ ενώθηκαν για να φτιάξουν το νέο δυνατό και καλύτερο ΕΦΚΑ, τι χρειάζεται για να πάρει κάποιος πίσω ένα ποσό, αυτό που δικαιούται, από μια δαπάνη για (π.χ.) ένα ζευγάρι γυαλιά πάθησης; Α, τίποτα!! Θέλει μόνο:
_ Ηλεκτρονική Συνταγή οφθαλμιάτρου με έγκριση (σφραγίδα και υπογραφή) του Ελεγκτή,
_ Φωτοτυπία της πρώτης σελίδας του βιβλιαρίου Υγείας και της σελίδας όπου φαίνεται η ασφαλιστική ισχύ,
_ Φωτοτυπία της εγγραφής του ελεγκτή εντός του βιβλιαρίου Υγείας,
_ Φωτοτυπία της πρώτης σελίδας του βιβλιαρίου της τράπεζας όπου θα 'θελε να πιστωθούν τα χρήματα που θα εγκριθούν (ΑΝ εγκριθούν),
_ Απόδειξη Ταμειακής μηχανής για την αγορά,
_ Δεύτερη απόδειξη του καταστήματος, χειρόγραφη και ... “Εξοφλητική”,
_ Βεβαίωση Σωστής και Ακριβής εκτέλεσης της Συνταγής από τον Οπτικό,
_ Υπεύθυνη Δήλωση ότι ΔΕΝ έχει υποβάλει άλλη δαπάνη για γυαλιά εντός της τελευταίας τετραετίας, και
_Αίτηση προς τον ΕΟΠΥΥ.
Και πότε θα ... εισπράξει; Απ' ότι μου είπαν σε 6 μήνες. Ελπίζω να είναι υπερβολή.

Σημείωση:
Σύμφωνα με τον ΕΟΠΥΥ, από 16/1/2017 οι Περιφερειακές Διευθύνσεις δεν θα παραλάμβαναν αιτήσεις ασφαλισμένων για απόδοση δαπάνης για Οπτικά Είδη, αν αφορούν εκτελέσεις παραπεμπτικών και γνωματεύσεων που πραγματοποιήθηκαν από αυτή την ημερομηνία και μετά. Την υποβολή των δαπανών αυτών, θα έκαναν μόνο οι συμβεβλημένοι πάροχοι και μόνο μέσω του συστήματος ηλεκτρονικών υποβολών. Όχι οι ασφαλισμένοι. Η απόδοση της προβλεπόμενης δαπάνης θα γινόταν προς τους συμβεβλημένους παρόχους, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην σύμβαση και τις σχετικές εγκυκλίους που θα εξέδιδε ο Οργανισμός.
Πάντως, αυτό προς το παρόν δεν ισχύει.
Ίσως εξ αιτίας αντιδράσεων των Οπτικών. 

Εγνατία (η αυθεντική)

Να 'μαστε και πάλι αποκλεισμένοι από τα χιόνια. Για δεύτερη φορά αυτήν την χειμωνιάτικη περίοδο (ελπίζω μόνο να μη μας γίνει συνήθεια). Αφού πέρασε η κορύφωση του φαινομένου, έβαλα με δυσκολία μπρος την γουρούνα (το κρύο επηρεάζει την εκκίνηση και σκοτώνει μπαταρία και μίζα) κι ανεβήκαμε προς τις “κεραίες”. Ανακαλύψαμε την πίστα καρτ και διασκεδάσαμε σε μέρη κάτασπρα, εντελώς απάτητα. Δυο φορές βούλιαξε η μηχανή και χρειάστηκε να την βοηθήσω να συνεχίσει. Στην επιστροφή πήραμε την Εγνατία. Ναι, ναι, την Αρχαία Εγνατία. Αυτό το κομμάτι δηλαδή, της περιοχής μας, που αρχίζει έξω από το νέο νοσοκομείο, περνά κάτω από τον καμένο και εγκαταλειμμένο "Διόνυσο", παρακολουθεί ως ένα βαθμό τις στροφές του Αγ.Σίλα και ενσωματώνεται στον αστικό ιστό λίγο πιο κάτω από το ξενοδοχείο "Εγνατία". Και μ' αυτή την αφορμή, να κάποια στοιχεία για την αρχαία αυτή ... λεωφόρο. Η οποία κατασκευάστηκε τον 2ο πΧ αι. και στην τελική της μορφή ένωνε την Ρώμη (όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη) με την “Νέα Ρώμη” την Κων/πολη: 
Από τον 5ο πΧ αι. προϋπήρχε η “Κάτω Οδός”. Συνέχεια αυτής είναι η ρωμαϊκή "Εγνατία Οδός". Που πήρε το όνομά της από τον κατασκευαστή της, Γνάιο Ιγνάτιο . Ξεκινούσε από δυο σημεία στην Αδριατική. Ένα είναι το Δυρράχιο απ' όπου συνέχιζε προς το Ελμπασάν (Αλβανία).Το δεύτερο είναι αρκετά πιο νότια, ο Αυλώνας από τον οποίο έφτανε στην ίδια πόλη Ελμπασάν μέσω όμως της Απολλωνίας. Στη συνέχεια περνούσε πάνω από τις Πρέσπες και έμπαινε πια στον Ελληνικό χώρο, από την Σιταριά της Φλώρινας. Από την Σιταριά, ακολουθούσε το πέρασμα μεταξύ Βίτσι και Καϊμακτσαλάν, κάτω από τις λίμνες Πετρών και Βεγορίτιδας, από τα χωριά Δροσιά και Άγρα και έφτανε στην Έδεσσα. Επόμενος σταθμός η Πέλλα (παλιά πρωτεύουσα των Μακεδόνων) Από την "Χρυσή Πύλη" έμπαινε στην Θεσ/νίκη και συνέχιζε παράλληλα με την οδό Λαγκαδά προς την Απολλωνία όπου υπήρχαν σταθμός και λουτρά. Στη συνέχεια από τα στενά της Ρεντίνας έφτανε στην Ασπρόβαλτα, γεφύρωνε τον Στρυμόνα και έφτανε στην Αμφίπολη. Μετά την Αμφίπολη η Εγνατία συνέχιζε βόρεια για ν' αποφύγει τα τενάγη της περιοχής των (Αρχαίων) Φιλίππων. Ανεβαίνοντας τον ποταμό έφτανε στο χωριό Συμβολή μέσω Δραβίσκου. Στο ίδιο μέρος έφτανε και διακλάδωσή της από Αμφίπολη μέσω του χωριού Πρώτη. Από κει, από την Συμβολή, περνώντας νότια της Μαυρολεύκης έφτανε στην αρχαία πόλη των Φιλίππων (δίπλα στις σημερινές Κρηνίδες) μέσα από την αγορά της. Στη συνέχεια περνώντας από το πέρασμα "Άγιος Σίλας" κατηφόριζε προς την Νεάπολη (Καβάλα) και συνέχιζε προς Ακόντισμα (Ν.Καρβάλη) όπου υπήρχαν σταθμός και λουτρά. Μετά ήταν κατά σειρά η Πετροπηγή, ο Παράδεισος (Τόπειρος) και η Ξάνθη (η Βυζαντινή Ξάνθεια). Εδώ διέβαινε τον Κόσυνθο ποταμός. Εδώ επίσης έφτανε και διακλάδωσή της από το χωριό Πετροπηγή μέσω Χρυσούπολης που περνούσε βορειοδυτικά της Γενισέας. Επόμενοι σταθμοί οι Αμαξάδες, η αρχαία Αναστασιούπολις (Περιθεώριον), το Κοπτερό, ο Ίασμος. Και μετά η αρχαία Μαξιμιανούπολις (Μοσυνούπολις), η Κομοτηνή (η Βυζαντινή Κουμουτζηνά) και ο Ροδίτης. Ακολουθώντας ανατολική πορεία και στρίβοντας, σε ορθή σχεδόν γωνία, στο ύψος της Μέστης, κατηφόριζε προς το χωριό. Συνεχίζοντας νότια στις πλαγιές των Ζωναίων ορέων έφτανε στο χωριό Κόμαρος και περνώντας βόρεια από την αρχαία Ζώνη έφτανε πρώτα σε Δίκελλα και μετά στη Μάκρη (την αρχαία Σάλη) σταθμό της οδού (αποικία της Σαμοθράκης). Μετά συνέχιζε παραλιακά μέχρι την Αλεξ/πολη (όπου υπολογίζουν ότι βρίσκεται η αρχαία Τέμπυρα). Πιο ανατολικά η Ν.Χιλή, η Τραϊανούπολη (σταθμός της Εγνατίας), Λουτρός, Μοναστηράκι. Στρίβοντας βόρειανατολικά έφτανε στις Φέρρες (Βήρα), το Αρδάνι και, κοντά στον οικισμό Πόρο, διέβαινε τον Έβρο. Εκτός Ελλάδος πια, έφτανε στα Κύψελα (Ίπσάλα) και συνέχιζε προς Κασσάνη, Μάλγαρα, Ραιδεστό, Σηλυβρία, Ρήγιο (Buyukcekmece) και Βυζάντιο (Κων/πολη). Εδώ ήταν το τέλος της Εγνατίας: η Χρυσή Πύλη, η οποία ενσωματώθηκε στο τείχος του Θεοδοσίου.
Βεβαίως υπήρχαν και κάθετοι άξονες. Αυτός που ένωνε την Πέλλα με την Θεσσαλία και την Νότια Ελλάδα, αυτοί που από Αμφίπολη και Φιλίππους οδηγούσαν προς Βορρά μέχρι και τον Δούναβη και ο από Τραϊανούπολη προς Αδριανούπολη (Edirne) και Αίνο. Όπως υπήρχαν και δευτερεύοντες, τοπικοί άξονες. Για παράδειγμα αυτός που ένωνε Έδεσσα και Βεργίνα (Αιγές).

Σημ.: Με έντονο χρώμα περιγράφεται η διαδρομή εντός του Ελλαδικού χώρου